عنوان | فرآيند تغيير نسلي بررسي فراتحليلي در ايران |
شماره ویرایش | |
تعداد صفحات | 28 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه پژوهش جوانان، فرهنگ و جامعه (جوانان و مناسبات نسلی سابق) - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی - علمی تخصّصی سال 1 شماره 1 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1386 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | نسل روابط نسلی انقطاع نسلی تعامل و بازتولید فرهنگی جامعهشناسی نسلی مطالعات نسلی تجربیات نسلی |
موضوع | روابط خانوادگي شکاف نسلي دختران |
چکیده |
در مجموعه مباحث مطرح شده در زمينه «مطالعات نسلي در ايران» و «جامعه شناسي نسلي در ايران»، در مورد ماهيت نسل جوان در مقايسه با نسل ميان سال و نسل كهن سال، داوري
هاي متعددي صورت گرفته است. از ميان كساني كه شناسايي جامعه و فرهنگ ايراني را بر اساس عنصر نسلي ممكن دانسته اند، مي توان از دو ديدگاه معارض تحت عناوين ديدگاه «گسست نسلي» و ديدگاه «وفاق نسلي» ياد كرد. در اينكه كدام يك از دو ديدگاه در مورد وضعيت نسلي در ايران صادق تر است، نياز به بررسي هاي متعددي است: ضمن اينكه مطالعه و بررسي تجربي تاريخي ضروري است، توجه به زندگي روزمره به عنوان متن عمل فرهنگي و اجتماعي نسل ها اهميت بيشتري دارد. به عبارت ديگر، با وجود اهميت مطالعات تاريخي نيازمند به بررسي فرهنگي از منظر مطالعه فرهنگ و نسل هستيم. از اين رو در مقاله سعي شده با توجه به ظرفيت ها، محدوديت ها، و شيوه هاي عمل نسل ها در ايران نحوه تعامل يا تعارض بين آنها با توجه به شواهد تجربي كه در محيط پيرامون همه ما وجود دارد، بحث شود. وجود ظرفيت هاي متعدد نسلي است كه امكان تعامل بين نسلي را فراهم مي كند كه نتيجه آن بازتوليد فرهنگي اجتماعي تا انقطاع فرهنگي اجتماعي است. از طرف ديگر، وجود محدوديت هاي نسلي كه ريشه تجربه و انتظارات، و آگاهي نسلي دارد، نياز به تعامل بين نسلي را فراهم مي سازد. |
کد مقاله | 9919 |
تعداد بازدید | 1127 |
|