عنوان | بررسی سیر تحول مضامین مادرانه در شعر چند شاعر زن از مشروطه تا امروز |
تعداد صفحات | 30 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پژوهش زبان و ادبیات فارسی - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی - علمی پژوهشی پیاپی 17 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1389 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 180-151 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن شاعران زن شعر معاصر و مشروطه شعر زنان مضامین مادرانه کودکان |
موضوع | زن و ادبيات / خانواده و ادبیات مادري/ نامادري |
چکیده |
شعر زنان عرصۀ بیان احساسات و عواطف آنان است. عاطفۀ مادری، اصیلترین عاطفۀ زنانه است که در شعر زنان و مردان هموار نمود داشته است. در دورۀ معاصر با گسترش شعر زنان، تصاویر مادرانه نیز با قلم خود آنان ترسیم شده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی مضامین مادرانه در شعر چند شاعر زن مطرح (ژاله قائم مقامی، پروین اعتصامی، فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانی) از دورۀ مشروطه تاکنون است و به بررسی این نکته میپردازیم که با ورود تفکر مدرن و گرایش به فردگرایی، احساس جدایی میان مادر و کودک چگونه در شعر این شاعران نود یافته است. همچنین به بررسی این مطلب میپردازد که مضامین مادرانه در شعر این شاران چه فراز و فرودی داشته و چگونه تبیین یافته است؟ گرچه عاطفۀ مادرانه همواره یکسان است، توجه به این نکته ضروری است که حوادث و پیشامدهای زندگی شاعر و اعتقادات و جهانبینی او، همچنین تحولات اجتمایع عصر و زمانۀ شاعر نیز در بروز نوع خاصی از مضامین موثر است. بررسیهای انجام شده در این پژوهش نشان میدهد که چهار محور بیان احساسات کودکان و مادران، گفتگوی مادر و کودک، آموزشهای مادرانه و دیدگاه مادرانه نسبت به کل هستی از اصلیترین مضامین مادرانه در شعر این شاعران است. در این مقاله ضمن بررسی مضامین مادرانه در شعر هر یک از شاعران، سیر تحولی این مضمون را نیز با توجه به عصر و دورۀ هر شاعر پی میگیریم. |
کد مقاله | 9568 |
تعداد بازدید | 1017 |
|