عنوان | آزادي اراده و سلب توانايي باروري |
شماره ویرایش | |
تعداد صفحات | 9 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه باروری و ناباروری - پژوهشگاه فناوریهای نوین علوم زیستی جهاددانشگاهی، ابنسینا - علمی پژوهشی سال 11 شماره 4 پیاپی 45 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1389 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | باروری تحریم حلال سلب جزئی حق طبیعی سلب کلی حق طبیعی |
موضوع | باروري / ناباروري / انواع باروری تنظيم خانواده / کنترل جمعيت حقوق خانواده |
چکیده |
تمایل به تولید مثل از غرایز طبیعی هر موجود زنده ای است. شوق داشتن فرزند، نزد آدمیان کمال بیشتری یافته است؛ زیرا که انسان احساس بقای نسل و تداوم شخصیت بعد از فوت را در این روش می بیند. با این حال، در مواردی توانایی طبیعی فرد جهت باروری به طور موقت و یا دائم سلب میشود. قطع نظر از مداخلات غیر مستقیم دولتها در این زمینه که در راستای کنترل جمعیت و از طریق اتخاذ تدابیر خاص صورت می پذیرد، در موراد زیادی خود افراد به دلایل پزشکی، روانی، فرهنگی، اقتصادی و یا اجتماعی در مقام تحدید و یا حذف توانایی باروری خویش بر می آیند. کاهش و یا نابودی توانایی تولید مثل از روی اراده افراد که می تواند در قالب تراضی حقوقی و از طریق انعقاد قرارداد با پزشک و یا احیاناً در چارچوب شرط ضمن عقد (مثلاً ضمن نکاح یا قرارداد استخدامی) و یا در محدوده یک قرارداد بی نام بین زوجین انجام پذیرد، این سئوال را به ذهن متبادر می سازد که آیا انسان براساس مقررات موضوعه و موازین فقهی مختار به اسقاط و یا سلب این توانایی خدادادی از خویشتن می باشد یا آنکه آزادی در این زمینه قابل کنترل جمعیت و آزادی فرد در داشتن فرزند را جمع کرد، به طوریکه اساس آزادی انسان صدمه نبیند؟\r\nآنچه مسلم است اینکه هیچکس نمی تواند مطابق مقررات قانونی آزادی خود را به طور کلی جهت برخورداری از توان باروری سلب نماید؛ ولی امکان سلب این توانایی طبیعی به طور جزئی از یکدیگر با ملاک قراردادن سن و مدت زمان سلب توانایی فوق ضرورت دارد. البته تعیین مرز این مفهوم همیشه به آسانی ممکن نمی باشد. |
کد مقاله | 9473 |
تعداد بازدید | 966 |
|