عنوان | آيه حليه و قضاوت زن |
شماره ویرایش | |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه مقالات و بررسیها - دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران - علمی پژوهشی شماره 1 پیاپی 82 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1385 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 122-103 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | قضاوت زن آیه 18 سوره زخرف خصام غیر مبین شایستگی |
موضوع | زن و قضاوت / قضاوت زنان |
چکیده |
غالب مذاهب فقهي اسلامي صلاحيت و شايستگي زن براي قضاوت را نفي و برخي براي اثبات اين نظر به آيه حليه استناد مي كنند. اين آيه در نقد عقيده جاهليت وارد شده است. به اين صورت كه، كسي كه در زر و حرير، تزيين و خودآرايي پرورش يافته و در خصومت غيرمبين است چگونه مي تواند فرزند خدا باشد؟ با حمل پرورش زن در حليه و اشتغال به خودآرايي و غيرمبين بودن در خصومت بر نقص و عيب، از آيه استنباط شده كه قرآن شايستگي زن براي قضاوت را نفي كرده است، زيرا تزيين موجب عاطفي شدن رفتارهاي زنان و غيرمبين بودن در خصومت به معناي ناتواني در اقامه حجت و دفاع در مخاصمه است. برخي مفسرين ضمن نقد نقص و عيب بودن پرورش در زينت و نماياندن توانايي هاي زن، خصومت به معناي جنگ و غيرمبين بودن به معناي آن را از آيه تلقي كرده اند. لذا آيه بر نفي شايستگي زن براي قضاوت دلالت ندارد و بيان گر نقيصه زن نيست. |
کد مقاله | 8933 |
تعداد بازدید | 1024 |
|