عنوان
|
بررسي فقهي مسأله خروج زن از منزل بدون اذن شوهر |
تعداد صفحات
|
19 |
نویسنده
|
مهدی احمدی - سید علی سلیلی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه پژوهشهای فقه و حقوق اسلامی (فقه و مبانی حقوق اسلامی سابق) - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل سال 7 شماره 6 پیاپی 22 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1389 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
حقوق زنان خروج زن از منزل حقوق زوجین عرف اذن زوج
|
موضوع
|
زن و فقه / فقه زنان حقوق خانواده حقوق زنان / زن و حقوق روابط زوجين
|
چکیده
|
ازدواج پيماني است دو طرفه که به موجب آن هر يك از زن و شوهر به ازاي تكليف محوله، داراي حقوقي نيز خواهند شد. اگرچه حقوق شوهر از هر جهت همانند حقوق زن نيست، ولي آنچه در اين مسأله انگيزه شده است تا فقيهان حق گستردهاي را براي شوهر در زنداني كردن همسر خويش بپذيرند، حق استمتاع شوهر بر اساس وجود برخي روايات است. (به اين دليل كه استمتاع در ميان سائر دلائل ظهور بيشتري دارد) در اين مقاله بيان خواهيم كرد كه حق استمتاع بايد دو سويه باشد آن هم به اندازه قابل قبول در نگاه عرف، نه بيشتر. و تازه اگر اين حق را اساس حق شوهر در بازداشتن زن از بيرون رفتن بدانيم، اين حق تنها براي بهرهوري جنسي محقق ميشود، در حالي كه سخن فقيهان در اين باره عام است. حقوق همسران يا در خود پيمان ازدواج با شرط و مانند آن معين ميگردد و يا اگر شرط ويژهاي وجود نداشته باشد، به وسيله عرف و سيرهي عقلا مشخص ميشود. چگونه هزينههاي زندگي زن، از خوراك و پوشاك گرفته تا خانه و نيازمنديهاي او، همه و همه را عرف معين ميكند، ولي در چگونگي استمتاع همسران، نميتوان به آن رجوع كرد؟ مگر نه اين است كه در صورت عدم ذكر مهر، براي تعيين مهرالمثل، بايد به عرف مراجعه كرد؟ چگونه نميتوان براي تبيين چنين مسالهاي مهم، سراغ عرف رفت؟ آيا ميتوان از همه اين پرسشهاي اينگونه چشم پوشيد و حق بيمرز و شرطي را براي شوهران روا شمرد؟ در اين مقاله كه روايات موافقين و مخالفين مسألهي خروج زن از منزل بدون اذن شوهر نيز بيان شده است، خواهيم گفت: حق كامجويي جنسي تنها براي مرد يا زن نيست، بلكه حقي است دو طرفه، و آموزههاي فقهي و اخلاقي اسلام نيز در اين باره به گونهاي است كه براي هر كدام از همسران، هماهنگ با نيازهاي آنان، راهنمايي و سفارش ويژه دارد، بهره جويي هر يك از همسران نيز تنها در محدودهاي خواهد بود كه شرع، عقل و عرف آن را بپسندد.
|