عنوان
|
بررسي رابطه سبک هاي دلبستگي دختران فراري با والدين آن ها |
تعداد صفحات
|
26 |
نویسنده
|
فریده حمیدی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه فرهنگي تربيتي زنان و خانواده (فرهنگی - دفاعی زنان و خانواده سابق) - مركز مطالعات زنان و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) - علمی پژوهشی سال 4 پیاپی 12 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1387 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
آسیبهای اجتماعی نقش مادری اختلال دلبستگی سبکهای دلبستگی
|
موضوع
|
مادري/ نامادري مسائل زنان و دختران / مشکلات زنان و دختران روابط خانوادگي
|
چکیده
|
جامعه آماري اين پژوهش را مجموع دختران فراري 22 ـ 14 سال مراجعه کننده به مراکز وابسته به بهزيستي، کانون اصلاح و تربيت و مجتمع قضايي ارشاد تشکيل مي دهد. 50 نفر از مراجعه کنندگان به اين مراکز همراه والدين آن ها (25 مادر و 22پدر) به روش نمونه گيري هدفمند مورد آزمون قرار گرفتند. در اين پژوهش از مقياس بازنگري شده کولينز و ريد (1990) RAAS، پرسشنامه دموگرافيک و مصاحبه باليني استفاده شده است. پس از جمع آوري اطلاعات، از روش آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار و ...) و آمار استنباطي (آزمون Z براي مقايسه نسبت ها، ضريب همبستگي توافقي و مجذور و ....) براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد.\r\nـ بيشترين درصد سبک دلبستگي دختران فراري، مربوط به سبک دلبستگي ناايمن دوسوگرا (62%( است در حالي که تقريباً نيمي از مادران آن ها داراي سبک دلبستگي ايمن (48%) و نيمي ديگر داراي سبک دلبستگي ناايمن دوسوگرا (44%) هستند. سبک دلبستگي غالب در پدران نيز ناايمن اجتنابي (6/63%) است.\r\nـ بين سبک دلبستگي دختران فراري با سبک دلبستگي مادرانشان ارتباط معناداري وجود دارد. به عبارت ديگر اکثر دختران فراري با سبک دلبستگي نا ايمن داراي مادران ناايمن هستند و در مقابل دختران ايمن داراي مادراني با سبک دلبستگي ايمن هستند.\r\nـ بين سبک دلبستگي دختران فراري با سبک دلبستگي پدرانشان ارتباط معناداري وجود ندارد.
|