عنوان
|
رابطه بين انواع عشق و بهزيستي ذهني در دانشجويان متاهل |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
11 |
نویسنده
|
پروین رفیعی نیا - آرزو اصغری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه خانواده پژوهی سال 3 پیاپی 9 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1386 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
بهزیستی ذهنی رضایتمندی از زندگی عشق رفاقتی عشق پرشور عواطف مثبت
|
موضوع
|
شوهري عشق روابط زوجين همسري
|
چکیده
|
مطالعات بسياري نشان داده اند که، عشق به عنوان يک پديده رواني، يک پيش بيني کننده مهم شادکامي، رضايت و هيجان هاي مثبت است. در اين پژوهش رابطه عشق رفاقتي و عشق پرشور با رضايت از زندگي و عاطفه مثبت و منفي بررسي مي شود. از بين دانشجويان متأهل دانشگاه تربيت مدرس، 123نفر (63 زن و 60 مرد) به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. براي اندازه گيري متغير عشق، ازمقياس عشق پرشور (هاتفيلد و رپسون، 1993) و مقياس عاطفه مثبت و منفي (واتسون، کلارک و تلجن، 1988) استفاده شد. داده هاي بدست آمده با استفاده از روش هاي تحليل رگرسيون چند متغيري تحليل شد. با توجه به نتايج، بدون در نظر گرفتن تفاوت هاي جنسيتي، رابطه عشق رفاقتي با رضايت از زندگي، مستقيم و معنادار و با عاطفه منفي، معکوس و معنادار بود؛ ولي عشق پرشور با هيچ کدام از متغيرهاي بهزيستي ذهني ارتباط معناداري نداشت. تفاوت ها جنسيتي تنها در رابطه بين عشق رفاقتي وعاطفه مثبت و منفي مشاهده شد. به گونه اي که در زنان، عشق رفاقتي بالاتر با عاطفه تر و منفي پايين تر رابطه داشت؛ ولي درمردان رابطه بين عشق رفاقتي و عاطفه مثبت و منفي معنا دار نبود. بنابراين نتايج اين مطالعه نشان مي دهد که عشق به سادگي موجب شادکامي نمي شود و رابطه بين عشق و بهزيستي ذهني يک رابطه چند بعدي است. در مجموع يافته هاي پژوهش حاضر از اهميت نقش عشق رفاقتي در برخي مولفه هاي بهزيستي ذهني حمايت مي کند.
|