چکیده
|
هدف اين پژوهش بررسي نقش ويژگيهاي رواني ـ شخصيتي زوجهاي ناسازگار در ايران (اصفهان) و کانادا (تورنتو) در سازگاري زناشويي آنها است. به منظور دستيابي به اين هدف, از جامعه آماري زنان و مردان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان و تورنتو به ترتيب 137 و 71 نفر به عنوان گروه نمونه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس براي پاسخگويي به ابزارهاي پژوهش انتخاب شدند.\r\nاز پرسشنامه سازگاري زناشويي اسپانير و هفت زيرمقياس برگرفته شده از 2ـ MMPI شامل افسردگي, آشفتگي فکري, ملال ذهني, ناسازگاري خانوادگي, افکار گزند و آسيب, بيگانگي عاطفي و مشکلات خانوادگي به منظور دستيابي به داده هاي مورد استفاده در پژوهش استفاده شد.\r\nدادهها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام مورد تحليل قرار گرفتند. در سطح همبستگي در گروه ايراني بين ويژگيهاي شخصيتي ـ رواني با سازگاري زناشويي رابطه منفي معنادار (01% ≥ p) به دست آمد. اما در گروه کانادايي فقط افسردگي, آشفتگي فکري, ملال ذهني, ناسازگاري خانوادگي و مشکلات خانوادگي با سازگاري زناشويي داراي رابطه منفي و معناداري (05% ≥ p يا 01% ≥ p) بودند. نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد که از بين کليه ويژگيها, ناسازگاري خانوادگي و افکار گزند و آسيب در نمونه ايراني و در نمونه کانادايي فقط ناسازگاري خانوادگي قادر به پيشبيني سازگاري زناشويي هستند
|