عنوان | فرزندخواندگي در كنوانسيون حقوق كودك 1989 و مقايسه آن با حقوق ايران |
شماره ویرایش | |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه مطالعات حقوق خصوصي (حقوق سابق) - دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران - علمی پژوهشی سال 39 شماره 4 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1388 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | سرپرستی کنوانسیون حقوق کودک فرزندخوانده کودکان |
موضوع | زن در قوانين ايران / خانواده در قوانين ايران فرزندخواندگي حقوق کودک / كودک / حقوق فرزندان خانواده/ اركان خانواده / ساختار خانواده |
چکیده |
در كنوانسيون حقوق كودك، فرزند خواندگي مورد قبول قرار گرفته و براي فرزند خوانده همان حقوق و مزاياي فرزند طبيعي مقرر شده است. ايران با حق شرط خود، اين كنوانسيون را در مواردي كه مغاير با موازين اسلامي باشد مورد قبول قرار نمي دهد. بر اساس فقه اسلامي فرزندخواندگي پذيرفته نيست. لذا، قوانين داخلي ايران فرزند خواندگي را به جز در مورد اقليت هاي مذهبي به رسميت نمي شناسد. در سال 1353 با توجه به نياز مبرم جامعه به حمايت از اطفال بدون سرپرست، نهادي مشابه تحت عنوان «سرپرستي كودكان بدون سرپرست» ايجاد شد. نهاد اخير تا حد زيادي با مقررات كنوانسيون حقوق كودك در مورد فرزند خواندگي هماهنگ است. در حال حاضر، وجود افراد بي سرپرست بسيار اعم از ايراني يا خارجي در قلمرو ايران و ضرورت حمايت از آنان سوالات متعدد را مطرح ساخته است. تحقيق اخير پس از تبيين مفهوم فرزند خواندگي، نحوه پذيرش فرزند خواندگي در ايران، تفاوت فرزند خواندگي بين ايرانيان شيعه و غيرشيعه و فرزندخواندگي اتباع خارجه در قلمرو ايران يا اتباع ايراني در خارجه و سوالات مرتبط ديگر را مورد بررسي قرار داده و پاسخ هاي لازم را ارائه مي نمايد. |
کد مقاله | 7794 |
تعداد بازدید | 959 |
|