عنوان | عقد فرزندخواندگي |
تعداد صفحات | 26 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه حقوق اسلامی (فقه و حقوق سابق) - پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی سال 5 پیاپی 20 |
تاریخ انتشار | بهار - 1388 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | سرپرستی نسب تبنی لقیط فرزندخواندگی |
موضوع | فرزندخواندگي |
چکیده |
فرزندخواندگي نهادي است كه طبق آن رابطه خاصي ميان فرزندخوانده، پدرخوانده و مادرخوانده به وجود مي آيد. اين رابطه حقوقي در اثر پذيرفتن طفلي به عنوان فرزند، از جانب زن و مرد يا يكي از اين دو و قبول پذيرش از ناحيه ديگري (ولي خاص يا ولي عام) به وجود مي آيد، بدون آنكه پذيرندگان طفل، پدر و مادر واقعي او باشند و آثار نسب مترتب شود.\r\nايجاد اين رابطه فقط از راه عقد امكان پذير است و مشروعيت آن با مقدمات ذيل، مراحل مقتضي و مانع را سپري مي كند و به اثبات مي رسد:\r\n1. ضرورت فرزندخواندگي؛ 2. فرزندخواندگي عملي حقوقي است؛ 3. اين عمل حقوقي فقط از راه عقد امكان پذير است؛ 4. عقود و معاملات چون از امور عرفي و عقلايي اند، نه از مخترعات شارع، در مشروعيت آن امضا و يا عدم ردع كافي است؛ 5. ادله نافي فرزندخواندگي فقط آثار نسب را نفي كرده است، نه همه آثار عقد فرزندخواندگي را. |
کد مقاله | 7776 |
تعداد بازدید | 980 |
|