عنوان | نقش مادر در تربيت فرزند |
تعداد صفحات | 28 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پژوهشنامه اسلامی زنان و خانواده (طهورا سابق) - علمی تخصّصی سال 3 پیاپی 6 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1389 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | اخلاق تربیت دینی فرزندان محبت مادران کودکان |
موضوع | زن در ايران/ خانواده در ايران تربيت در خانواده حقوق کودک / كودک / حقوق فرزندان مادري/ نامادري همسري |
چکیده |
مقاله حاضر نقش تربيتي مادر را در خانواده بررسي کرده است. سعي نويسنده در اين مقاله پاسخ به اين سؤالات مهم و اساسي است که بيشترين نقش تربيتي خانواده بر عهده کيست؟ آيا ميتوان گفت که مادر مهمترين نقش تربيتي را در خانواده دارد؟ و نيز آيا کسي ديگر ميتواند جايگزين اين نقش شود؟ \r\nنقش مادري، مهارتي است همراه با مباني دقيق که در وجود زن نهاده شده که غفلت و اشتباه در آن موجب فساد و تباهي جامعه و مراقبت از آن، جامعهاي خيرخواه و متکامل پديد ميآورد. مادري، فضيلتي ملکوتي است ناشي از عالم قدس که در وجود انسان خاکي تجلي ميکند و در آن صداقت، مهر و صفا به عاليترين درجه خود ميرسد و در راه خير و سعادت فرزند صرف ميشود. \r\nبر اساس تعاليم ديني، گرامي داشتن مقام مادران مايه ورود به بهشت است؛ چنانکه خطمشي و کيفيت رفتار مادر در تربيت فرزند وارسته اهل بهشت، نقش تعيينکننده دارد و پاسخگويي صحيح به نيازهاي کودک، اساس و پايه تربيت او را تشکيل ميدهد. وظيفه و کار مادر، دستکم از نخستين لحظه بارداري، شروع و تا پايان دوره اساسي تربيت ادامه دارد. مادر در اين مدت مسئول پرورش جسمي، عقلي، عاطفي و اخلاقي فرزند است. بنابراين، مادر شدن مسئوليتي است در قبال خود، شوهر، فرزند، جامعه و پروردگار و در سايه اين مسئوليت شخصيتهاي والاي انساني تربيت ميشود. مادر است که مسئوليت پرورشي ويژهاي به عهده دارد که ديگران از آن محرومند و هيچکس نميتواند جايگزين نقش او باشد.\r\nمهمترين منابع مورد مطالعه در نگارش اين مقاله عبارتند از: نقش مادر در تربيت، زن در آيينه جلال و جمال، تربيت از ديدگاه قرآن، راه و روش تربيت از ديدگاه امام علي (ع) و ... |
کد مقاله | 7526 |
تعداد بازدید | 1408 |
|