عنوان | موقعيت اجتماعي و فرهنگي زن در تمدن عيلام |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان سابق) سال 1 شماره 4 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1389 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن الهه مادر عیلام ربه النوع |
موضوع | زن در اديان، اقوام و ملل زن در تاريخ / زن و تاريخ |
چکیده |
بينش مذهبي انسان ابتدايي نمي توانست جز در «اصل مادينه هستي» قدرت هاي برتر آسماني و زميني را تجسم عيني بخشيده و بدان اقتدا كند. هر يك از جوامع كهن بر گرد نماد يا نمادهايي از اصل مادينه ي هستي كه منشاء و مبناي بزرگ مادر اوليه است حلقه مي زدند و آن را مي پرستيدند. انديشه ي مذهبي انسان باستاني در تحولات بعدي سرانجام به مرحله اي انجاميد كه در آن مرحله پرستش خدايان متعدد با صورت ها و اندام هاي انساني پذيرفته شد. تاريخ ايران شاهد درخشش جايگاه زن در برهه هاي مختلف بوده است. زنان در ادوار مختلف نگهبان آتش، مخترع و سازنده ي ظروف سفالين، يابندگان نباتات، آزمايش كننده ي كشت و زرع، اداره كننده ي قبيله و در عين حال سلسله زنان زنجير اتصال خانواده بوده است. آن ها با ساختن سفال به علم شيمي، هنگام رشتن و نخ تابي به علم فيزيك و از راه نساجي به علم مكانيك آشنا شدند. پژوهش در خصوص مقام و جايگاه زن در تمدن عيلام از اهميت خاصي برخوردار است زيرا ايراني ها بخش عمده اي از فرهنگ و تمدن خود را از عيلام گرفته اند. مضافاً به اين كه «اصل مادينه هستي» در مركز انديشه ي مذهبي عيلاميان قرار داشته و خدايان مادينه در جرگه خدايان اصلي بوده اند. در تفكر حقوقي عيلامي، زن جايگاه انساني و به حق خود را داشته و هرگز به نام «فرودست» در مقام خواهان يا خوانده دعاوي ظاهر نشده است. علاوه بر آن، كليه آراء حقوقي نيز به نام خداياني ظاهر شده كه در غالب موارد جنسيت زن داشته اند. در جامعه ي عيلام شهادت زنان مانند مردان مورد قبول بوده و نام زنان در همه گزارش هاي قضايي به عنوان شهود به چشم مي خورد. زن در زمان عيلامي ها اهميت زيادي پيدا مي كند تا جايي كه شيروكدوه يكي از پادشاهان سلسله اپارتي (اپرتي) مادر خود را به عنوان سوكال شوش منصوب مي كند. |
کد مقاله | 7440 |
تعداد بازدید | 883 |
|