عنوان | شعر فمينيستي نويافته اي از پروين اعتصامي |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان سابق) سال 2 شماره 1 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1389 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | شاعران زن پروین اعتصامی جنبش زنان شعر فمینیستی مشروطیت |
موضوع | زن و ادبيات / خانواده و ادبیات شخصيتها / اشخاص / مشاهير زن |
چکیده |
آغاز جنبش فمينيستي زنان در ايران، مصادف با سال هاي انقلاب مشروطه و دوره ي پهلوي اول است. زنان روشن فكر اهل قلم ايران، با تاسيس مدارس دخترانه و انجمن هاي زنان و نشر نشريات ويژه ي بانوان نخستين گام هاي خود را به سوي آزادي جامعه ي زنان برداشتند. البته ناديده نبايد انگاشت كه عده اي از ايشان با سروده هاي خود در اين دوران پيش گام آزادي خواهي و استيفاي حقوق زنان بودند. در ميان شاعران نام آشناي اين دوران، پروين اعتصامي از جمله بهترين هاست. وي كه از مرتبه اي بالا در شاعري برخوردار است، اشعاري در حمايت از حقوق زنان و حفظ حرمت و اهميت ايشان سروده است. ديوان اين بانوي شعر ايران مملو از اشعاري است كه در آن همواره به طرف داري از زنان و دختران و مادران پرداخته و گاه در اشعاري برعليه نظام مردسالار حاكم قدعلم كرده است. موضوع بسياري از اين اشعار اعتراضات انتقادي وي بر جامعه ي زنان و نظام حكومتي مردانه ي ايران است. موضوع مقاله ي حاضر اثبات انتساب يكي از اشعار فمنيستي اين شاعر است كه در سال 1300 هجري شمسي در نشريه ي عالم نسوان چاپ مي شود. اين قصيده ي كوتاه متاسفانه تاكنون از چشم خوانندگان ديوان پروين دور مانده بود. نويسنده در مقاله ي حاضر تلاش مي كند تا ضمن ذكر اين قصيده و بررسي صحت انتساب آن به پروين اعتصامي با به كارگيري دلايل سبك شناسي، به نگرش هاي فمينيستي اين شاعر برجسته ي ايران كه نتيجه ي تربيت پدر بزرگوار وي، يوسف اعتصام الملك و تحصيل و تعليم مدرسي است اشاره كند و ضمن يادكرد ديگر شعرهاي زنانه ي پروين، ويژگي هاي فمنيستي اين قصيده ي نويافته را نيز بيان كند. |
کد مقاله | 7436 |
تعداد بازدید | 979 |
|