عنوان | نگاه خیره مردانه در سینمای دهه نود ایران: مسئلهای اجتماعی |
تعداد صفحات | 18 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشهای راهبردی مسائل اجتماعی ایران سال 14 شماره 4 پیاپی 51 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1404 |
محدوده صفحات | 18-1 |
کلید واژه | زن در سینما زنان در فیلم سینمایی سینمای ایران زن در سینمای ایران تصویر زن در سینمای ایران فیلمهای ایرانی بازنمایی رسانهای مردسالاری مسئله اجتماعی بازنمایی زن فیلمهای سینمایی ایران نگاه خیره مردان فیلم سینمایی نگاه خیره شیوه بازنمایی زنان آثار سینمایی شیوه بازنمایی سینمای دهه 90 |
چکیده |
واقعیت در سینمای ایران توسط مردان و برای مردان شکل می گیرد و در سینمای غالب، مردها همیشه بهعنوان نگاه کننده و زن ها بهعنوان ابژۀ نگاه تعریف می شوند. این امر در سینمای پیش از انقلاب ایران مشاهده میشده است. با وقوع انقلاب 1357، قوانین جدیدی تصویب شد که ظاهراً سعی داشت از نگاهی جلوگیری کند که در این قوانین «نگاه ابزاری» نامیده می شد. این موضوع در دهۀ اول پس از انقلاب موجب غیاب ساختاری زن شد؛ بااینوجود، با گذشت زمان، نگاه خیرۀ مردانه مجدداً به سینمای ایران بازگشت. این مقاله در پی پاسخ به این پرسش است که نگاه خیرۀ مردانه در سینمای دهۀ نود ایران چگونه صورتبندی شده است؛ بدین منظور نظریۀ لورا مالوی بهعنوان چارچوب مفهومی برگزیده شده است و نگاه خیره در سه سطح درون روایتی، دوربین و تماشاگر مطالعه خواهد شد. حجم نمونه شامل 15 فیلم از سینمای ایران در این دوره است که به شیوۀ هدفمند انتخاب شده اند و روش تحلیل، نشانه شناسی جان فیسک است. نتایج نشان می دهد که زنان در سینمای دهۀ نود در انقیاد نگاه مردانه بازنمایی میشوند؛ در سطح درون روایتی نگاه حامیانه، نگاه مشتاقانه، نگاه قدرت محور، نگاه مستأصل، نگاه خودبرتربینانه، نگاه متعجب و در سطح دوربین و در سطح تماشاگر نگاه خنثی، نگاه خودبرتربینانه و نگاه ابزاری تشکیل دهندۀ این نگاه هستند. نگاه خیرۀ مردانه، مسئلهای اجتماعی در سینمای دهۀ نود محسوب می شود. |
کد مقاله | 52470 |
تعداد بازدید | 9 |
|