عنوان
|
زمینههای اجتماعی فرهنگی اقبال زنان به الگوهای نودینداری (مطالعه موردی: دورهها و کلاسهای عرفانی، موفقیت و یوگا در شهر تهران) |
تعداد صفحات
|
26 |
نویسنده
|
محمدتقی کرمی قهی - علی خانمحمدی - سمیرا نوری |
مشخصات نشریه
|
علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد (مصوب وزارت علوم) سال 21 شماره 3 پیاپی 49 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1403 |
محدوده صفحات
|
54-29 |
کلید واژه
|
یوگا دینداری زنان زمینه فرهنگی بازاندیشی دینداری تهران روانشناسی مثبتگرا زمینه اجتماعی زنان شهر تهران بازاندیشی در تعریف از خود نودینداری نودینداری زنان الگوهای نودینداری معنویت بودیسم مواجهه با مخاطرات مواجهه با بیماری برساختن خود دورههای موفقیت دورههای عرفانی
|
چکیده
|
دینداری یکی از مهمترین جلوهها و مظاهر دنیای زنان است. این دنیا تحت تأثیر موج تغییرات فرهنگی جهانی است. این موج از فرایند انقلاب فناوری اطلاعات، فردگرایی، عرفیگرایی، افراطگرایی دینی، تمایزیابی و ادغام اجتماعی در فرهنگ جهانی، ظهور سبکهای زندگی جدید و مهاجرتهای گسترده تشکیل شده است. الگوهای نودینداری یکی از ثمرههای این تحولات است. زندگی روزمرة ایرانیان از دورۀ کهن تا امروز با ادیان ابراهیمی، زرتشتی و مانوی و فرقههای عرفانی مختلف گره خورده است. این فرهنگ دینی متکثر از این موج تغییرات فرهنگی جهانی در امان نبوده است. زنان در کلانشهرهای ایران همواره جزء اقشار با بالاترین میزان دینداری بودند. مقالۀ کنونی با بهکارگیری روش زمینه بنیاد با رویکرد اشتراوسی برای فهم نقش دینداری زنان تهرانی نگاشته شده است. مؤلفه های چهارگانه کدگذاری الگووارهای بر مبنای محوریبودن روانشناسی مثبتگرا و معنویت بودیسم در الگوهای نودینداری بررسی شد. رفتار مذهبی، هویت اجتماعی، رواداری و تساهل، تیپهای روانشناختی و طرق و اماکن آرامشبخش شرایط علی محسوب میشوند. وضعیت فرهنگی خانوادهها، وضعیت مصرف فرهنگی و فراغت مصاحبهشوندگان را میتوان شرایط زمینهای و مداخلهگر دانست. حضور آنان در دوره و کلاسها بهصورت مجازی با آشنایی و تشویق دوستان صمیمی وخانواده را باید یک راهبرد دانست. راهبرد زنان تهرانی در مواجهه با یک مخاطره پزشکی یا اجتماعی است. پیامدهای مورد انتظار مصاحبهشوندگان خودسازی و خودشناسی، افزایش استقامت، صبر و تحمل، موفقیت، آرامش، خداشناسی و مثبتاندیشی است. زنان تهرانی بررسیشده از طریق سازوکار «بدعت»، به «برساختن» یا «بازاندیشی» خویشتن بالاخص در مواجهه با مخاطراتی چون مواجهه با بیماری دست میزنند.
|