عنوان | قصد و انگیزه فرزندآوری زنان با گرایشهای سیاسی مختلف با تأکید بر سیاستهای کلی جمعیت |
تعداد صفحات | 32 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | راهبرد اجتماعی فرهنگی (مصوب وزارت علوم) سال 13 شماره 4 پیاپی 54 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1403 |
محدوده صفحات | 1644-1613 |
کلید واژه | باروری زنان فرزندآوری باروری زنان انقلابی تهران قصد باروری باروری پایین سیاست جمعیتی گرایش سیاسی مطالعه کیفی زنان شهر تهران سیاستهای جمعیتی ایران عوامل سیاسی سیاستهای کلی نظام انگیزههای باروری تصمیم به فرزندآوری گرایش به باروری انگیزههای فرزندآوری سیاستهای کلی جمعیت زنان ولایی |
چکیده |
اهداف: باروری پایین یکی از مسائل مهم جمعیتی در ایران و بسیاری از کشورهای دنیا است. در سالهای اخیر، علل و پیامدهای باروری پایین مورد توجه محققان بسیاری قرار گرفته است، اما بررسی تمایلات باروری در گروههای مختلف سیاسی کمتر مورد توجه بوده است. هدف این پژوهش، شناسایی قصد و انگیزه فرزندآوری زنان با گرایشهای مختلف سیاسی است. روش تحقیق: این تحقیق با رویکرد کیفی انجام شد و با 21 زن متأهل در تهران از طریق نمونهگیری هدفمند مصاحبه عمیق صورت گرفت. تحلیل دادهها با تکنیک تحلیل مضمون انجام شد. یافتهها: یافتهها نشان داد که زنان با گرایش انقلابی و ولایی تعداد فرزندان بیشتری داشته و قصد داشتند تا رسیدن به پنج فرزند فرزندآوری کنند. در مقابل، سایر زنان با توجه به شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور، داشتن بیش از دو فرزند را غیرمنطقی ارزیابی میکردند. این پژوهش دو مدل تصمیمگیری فرزندآوری را معرفی کرد: «فرزندآوری برای خود و حاکمیت» که میان زنان ولایی و انقلابی غالب است و از عواملی چون دغدغههای ملی، پیروی از رهبری، دینمداری، و اعتماد نهادی به حاکمیت تأثیر میگیرد؛ و «فرزندآوری برای خود» که در میان زنان با سایر گرایشهای سیاسی رایج است و تحت تأثیر هنجارهای دو فرزندی، ناامنی اقتصادی، و بیاعتمادی نهادی قرار دارد. نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که سیاستگذاران میتوانند با اتخاذ تدابیر مؤثر، افزایش امنیت اقتصادی و حمایت از مادران، به افزایش نرخ باروری کمک کنند. |
کد مقاله | 50830 |
تعداد بازدید | 10 |
|