عنوان | بررسی وضعیت مرتبط با فعالیتهای شغلی زنان شاغل در بخش غیررسمی |
تعداد صفحات | 26 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | تأمین اجتماعی - علمی تخصّصی سال 19 شماره 4 پیاپی 70 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1402 |
محدوده صفحات | 118-93 |
کلید واژه | زنان شاغل اشتغال زنان اشتغال غیر رسمی زنان اشتغال زنان در ایران فعالیت شغلی اشتغال زنان ایران شبکهسازی بخش غیررسمی |
چکیده |
هدف: براساس طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران، اشتغال غیررسمی زنان در کشور بهطور فزایندهای رو به افزایش است. پژوهش حاضر با هدف ترسیم نمایی از فعالیتهای شغلی زنان شاغل در بخش غیررسمی و به استناد نظریات دوآلیستی (دوگانگی بازار)، ساختاری، قانونگرایی و فمینیستی انجام شد. روش: پژوهش حاضر با رویکرد استقرایی و با دو روش کیفی (استراتژی نظریه مبنایی و تحلیل مضمون) و تحلیل ثانویه صورت پذیرفت. از تکنیک نمونهگیری هدفمند استفاده شده و با 50 زن شاغل در بخش غیررسمی و 25 صاحبنظر بخش غیررسمی اشتغال مصاحبهشده است. یافتهها: دستاوردهای این پژوهش حاکی از آن است که از میان 6/3 میلیون نفر زنان شاغل در کشور بیش از 2 میلیون نفر (4/56 درصد) در بخش غیررسمی اشتغال دارند، عواملی همچون تله محرومیت چندگانه سرمایهای و استقلال منعطف بهعنوان شرایط علی، رشد رو به ازدیاد مشاغل خدماتی در بخش غیررسمی و شاغل بودن بهمثابه راهی برای اعتباریابی زن در جامعه بهعنوان عوامل زمینهای و درنهایت شرایط سخت اقتصادی و همکنشی با شاغلین غیررسمی بهعنوان عوامل مداخلهای در شکلگیری و افزایش فعالیتهای شغلی زنان در بخش غیررسمی موثرند. نتایج تحقیق نشان داد طرد اجتماعی (انزوای اجتماعی)، مقاومت جسورانه و خطمشیهای نرم راهکارهای مقابله با پیامدهای حضور زنان در این بخش میباشند. نتیجهگیری: به طور خلاصه میتوان به چند نکته کلیدی به عنوان نتیجهگیری اشاره نمود: به دلایل عمدهای از قبیل سخت بودن شرایط اقتصادی و نیاز مالی و همچنین کسب استقلال مالی، ورود زنان به بخش غیررسمی اشتغال روبهافزایش است که این مسئله نشان میدهد باید برای مدیریت آن، برنامهریزی نمود. - زنان شاغل در این بخش، بسیار خواهان حمایت از سوی نهادهای بیمهای – حمایتی هستند؛ چرا که حضور طولانی مدت در این بخش، آنها با آسیب های جسمی و روحی زیادی مواجه کرده است. از مهمترین راهکارهایی که زنان شاغل در این بخش میتوانند به وسیله آن، مطالبات خود را پیگیری نمایند، ایجاد شبکه و تشکلسازی در بین آنهاست. با تحت پوشش درآوردن این افراد، سازمان به یک منبع بالقوه درآمدی دست خواهد یافت و اعتبار اجتماعی آن در بین افراد جامعه نیز افزایش مییابد. |
کد مقاله | 50388 |
تعداد بازدید | 18 |
|