عنوان | روابط علی تمایزیافتگی، پرخاشگری ارتباطی پنهان و طلاق عاطفی در زنان متعارض با میانجیگری تعارض زناشویی |
تعداد صفحات | 13 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روانشناسی خانواده (مصوب وزارت علوم) شماره 1 پیاپی 21 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1403 |
محدوده صفحات | 61-48 |
کلید واژه | خلخال (شهرستان) رابطه علی تمایزیافتگی طلاق عاطفی طلاق تعارض زناشویی زنان متعارض زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره پرخاشگری پنهان ارتباطی پرخاشگری ارتباطی زنان دارای تعارضات زناشویی پرخاشگری پنهان |
چکیده |
با توجه به پیامدهای منفی ناشی از طلاق عاطفی بر سلامت زوجین و اعضای خانواده، هدف پژوهش حاضر تعیین روابط علی تمایزیافتگی، پرخاشگری ارتباطی پنهان و طلاق عاطفی در زنان با میانجی گری تعارض زناشویی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی با روش مدلیابی معادلات ساختاری(SEM) بود. جامعه آماری شامل زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره بهزیستی شهر خلخال در سال 1402 بودند که از میان آنها 200نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس طلاق عاطفی گاتمن (EDS)، پرسشنامه تمایز یافتگی اِسکورن و اِسمیت (DSI)، مقیاس پرخاشگری ارتباطی پنهان نلسون و کارول (CRAS) و مقیاس تعارض زناشویی براتی و ثنایی (MCS) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 و Amos23 مدلیابی معادلات ساختاری (SEM) شدند. نتایج نشان داد که تمایزیافتگی بر تعارض زناشویی اثر مستقیم و منفی و پرخاشگری ارتباطی پنهان بر تعارض زناشویی اثرمستقیم و مثبت داشت (01/0 > p). همچنین، تمایز یافتگی و پرخاشگری ارتباطی پنهان با میانجی گری تعارض زناشویی بر طلاق عاطفی اثر غیرمستقیم داشتند (01/0 > p). در نتیجه با توجه به یافته های پژوهش حاضر تمایزیافتگی و پرخاشگری ارتباطی پنهان هم بصورت مستقیم و هم غیرمستقیم از طریق تغییرات تعارض زناشویی در میزان طلاق عاطفی زنان متعارض نقش مهمی دارد. لذا، درمان گران به ویژه در حوزه زوج درمانی می توانند از یافته های این پژوهش در جهت کاهش طلاق عاطفی در زندگی زوجین بهره بگیرند. |
کد مقاله | 50170 |
تعداد بازدید | 21 |
|