عنوان
|
اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر خشونت خانگی بر خشونت خانگی، نشانگان برانگیختگی جنسی و فرسودگی زناشویی زوجهای مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز |
تعداد صفحات
|
14 |
نویسنده
|
سمیه تاج - مسعود شهبازی - کبری کاظمیان مقدم - مریم غلامزاده جفره |
مشخصات نشریه
|
پژوهشهای نوین روانشناختی (مصوب وزارت علوم) پیاپی 74 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1403 |
محدوده صفحات
|
76-63 |
کلید واژه
|
خشونت خشونت خانگی تمایلات جنسی زوج درمانی خشونت زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره فرسودگی زناشویی برانگیختگی جنسی اهواز (شهرستان) زوج درمانی متمرکز بر خشونت خانگی نشانگان برانگیختگی جنسی
|
چکیده
|
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی زوجدرمانی مبتنی بر خشونت خانگی بر خشونت خانگی، نشانگان برانگیخگتی جنسی و فرسودگی زناشویی زوجهای مراجعهکننده به مراکز مشاوره بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زوجهای مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در نیمه اول سال 1401 بود. از این جامعه در نهایت 3 زوج (6 نفر) با توجه به ملاکهای ورود و اقرار به خشونت زناشویی به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. روش نمونهگیری به شیوه هدفمند و از طریق طرح آزمایشی تک موردی از نوع طرحهای خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه خشونت علیه زوجین (حاج یحیی، 2009)، پرسشنامه فرسودگی زناشویی (پاینز، 2003) و پرسشنامه تمایل جنسی (هالبرت، 1992) استفاده شد. پکیج درمان (زوجدرمانی مبتنی بر خشونت خانگی) در 12 جلسه مداخله و 4 مرحله خط پایه در مورد تمام شرکتکنندهها اعمال شد. شرکتکنندگان قبل از شروع درمان و در جلسات 4، 8، 12 و پیگیری 45 روزه و 3 ماهه توسط پرسشنامههای مذکور مورد تحلیل قرار گرفتند. پاسخها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد درصد بهبودی کلی زوجها پس از مداخله زوجدرمانی مبتنی بر خشونت خانگی در پایان درمان و نیز در مراحل پیگیری 45 روزه و 3 ماهه در سطح معنیداری بود (0/05 > P). بنابراین رویکرد زوجدرمانی باعث کاهش خشونت خانگی و فرسودگی زناشویی و افزایش نشانگان برانگیختگی جنسی زوجها خواهد شد و نتایج پیگیری نیز حاکی از تداوم اثر این درمان در طول زمان بوده است.
|