عنوان | بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر تابآوری و مؤلفههای آن در زنان باردار نخستزای مبتلا به توکوفوبیا در شهر اصفهان |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | رویکردی نو بر آموزش کودکان (مصوب وزارت علوم) شماره 2 پیاپی 20 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1403 |
محدوده صفحات | 132-122 |
کلید واژه | زنان اصفهان زنان باردار اصفهان زایمان زنان نخستزا طرحواره درمانی زنان نخست باردار ترس از زایمان تابآوری تابآوری زنان توکوفوبیا |
چکیده |
زمینه و هدف: توکوفوبیا ترس شدید از زایمان است، که بهعنوان یک هراس خاص ظاهر میشود؛ ازاینرو پژوهش حاضر باهدف بررسی میزان اثربخشی طرحواره درمانی بر تابآوری و مؤلفههای آن در زنان باردار نخستزای مبتلابه توکوفوبیا در شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود، که در جامعه آماری زنان باردار نخستزای مبتلابه توکوفوبیای شهر اصفهان در پاییز 1401 انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بود که به صورت هدفمند انتخاب و پس از همتاسازی به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت دوازده جلسه 60 دقیقهای تحت جلسات طرحواره درمانی قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. کلیه آزمودنیهای پژوهش در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری به سؤالات پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون (2003) پاسخ دادند. دادههای جمعآوریشده با استفاده از spss-23 و با روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد نمرات تابآوری (01/0 > p & 64/0 = β) و مؤلفههای تصور از شایستگی فردی (01/0 >p & 48/0 = β)، اعتماد به غرایز فردی (01/0 > p & 26/0 = β) و پذیرش مثبت (01/0 > p & 26/0 = β) در مرحله پسآزمون نسبت به نمرات پیشآزمون افزایش داشته و میزان اثربخشی خود را در مرحله پیگیری حفظ نمود (05/0 > p). نتیجهگیری: طرحواره درمانی با توجه به در معـرض قرار دادن طرحوارههای ناسازگار اولیه که در شکلگیری تابآوری پایین در زنان باردار نخستزای مبتلابه توکوفوبیا موثر بوده است، از میزان آن کاسته و درنتیجه موجب افزایش تابآوری در ایشان میگردد. |
کد مقاله | 49536 |
تعداد بازدید | 48 |
|