عنوان | بررسی انتقادی ادعای عدم ناپسندی برهنگی سر و گردن در روزگار پیامبر صلی الله علیه و آله (با تکیه بر مبانی قرآنشناختی و شواهد تاریخی) |
تعداد صفحات | 22 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی (مصوب وزارت علوم) سال 14 پیاپی 53 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1402 |
محدوده صفحات | 116-95 |
کلید واژه | قرآن پوشش زنان حجاب زن حجاب در قرآن آیات حجاب حجاب اسلامی برهنگی پوشش در قرآن پوشش اسلامی پوشش اسلامی زنان رویکرد انتقادی مبانی قرآنی لباس عصر پیامبر (ص) آیه 59 احزاب عصر پیامبر (ص) سوره نور نظریه حجاب حداقلی زن در عصر نبوی پوشش در اسلام سوره احزاب شواهد تاریخی آیه 31 سوره نور قبح اخلاقی حجاب حداقلی قباحت نظریه حداقلی فرمان الهی |
چکیده |
نظریه «حجاب حداقلی» مبتنی بر نظریه «حداقلی فرمان الهی» بر آن است که قبح اخلاقی عدم پوشش اسلامی را بکاهد. تأخیر در نزول آیات مربوط به حجاب، طواف عریان، نحوه پوشش حاجیان در مناسک حج، برهنگی اصحاب صُفّه و عدم واکنش شریعت اسلام نسبت به برهنگی از ادله مدافعان این دیدگاه است. این پژوهش به روش تحلیل انتقادی و با بهرهگیری از منابع کتابخانهای ازجمله آثار بنایی و بیانی صاحبان این نظر، به بررسی و ردّ دلایل ایشان پرداخته است. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که برهنگی اعمّ از برهنگی کامل و برهنگی سر و گردن و موی بانوان، قبیح بوده و واکنش قرآن کریم و رسول خدا را بهدنبال داشته است. در سالهای آغازین رسالت و در آیات مکی، قرآن نسبت به برهنگیهای کامل موردی، واکنش نشان داد و آن را حرام اعلام کرد و جهت رفع نواقص پوشش بانوان (پوشش بدن و حجم محاسن) نیز آیات 31 نور و 59 احزاب نازل گردید. بهنظر میرسد، ارتباط میان قبح برهنگی سر و گردن و موی بانوان و بیحیایی از نوع «عموم و خصوص من وجه» است و نه «عموم و خصوص مطلق»؛ بدین معنا که تنها برخی از بانوانی که با آگاهی به حکم شریعت و قباحت آن به کشف مو و گردن و سر مبادرت مینمایند، متصف به بیحیایی میگردند و کسانی که این عملشان از روی آگاهی و ... نیست به بیحیایی متصف نمیگردند. |
کد مقاله | 49470 |
تعداد بازدید | 27 |
|