عنوان
|
تبیین مدل علی آشفتگی زناشویی بر اساس الگوهای ارتباطی، روابط زناشویی و افسردگی در بین زوجین دارای کودک زیر 10 سال |
تعداد صفحات
|
12 |
نویسنده
|
زهرا سلیمانی - مجید برزگر - حجت الله جاویدی - مریم کورشنیا |
مشخصات نشریه
|
سلامت و آموزش در اوان کودکی شماره 1 پیاپی 15 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1403 |
محدوده صفحات
|
120-109 |
کلید واژه
|
روابط زناشویی رضایت زناشویی افسردگی رضایت زناشویی زوجین عملکرد خانواده الگوی ارتباطی شیراز زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره زوجین متقاضی طلاق آشفتگی زناشویی طلاق
|
چکیده
|
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین مدل علی آشفتگی زناشویی براساس الگوهای ارتباطی، روابط زناشویی و افسردگی در بین زوجین دارای کودک زیر 10 سال بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جز پژوهشهای توصیفی همبستگی با کاربست مدلسازی معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری پژوهش زوجین دارای فرزند زیر 10 سال متقاضی طلاقی بود که در نیمه دوم سال 1402 به مراکز مشاوره و خانواده درمانی دارای مجوز فعالیت یا مراکز مجاز مشاوره خانواده قوه قضاییه شهر شیراز مراجعه کردند و از بین آنها 250 زوج (جمعا 500 نفر) به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه الگوهای ارتباطی (1998)؛ پرسشنامه افسردگی بک (1988)؛ پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989) و پرسشنامه آشفتگی زناشویی (1979) بود.
یافتهها: یافتهها نشان داد الگوهای ارتباطی در قالب ارتباط توقع/کنارهگیری، ارتباط سازنده متقابل و ارتباط اجتناب متقابل؛ افسردگی و روابط زناشویی در قالب ارتباط زناشویی، حل تعارض و روابط جنسی بر آشفتگی زناشویی اثرگذارند و اثرگذاری این عوامل در جهت مثبت (یعنی افزایشدهنده آشفتگی زناشویی) و در جهت منفی (یعنی کاهشدهنده آشفتگی زناشویی) بود. اثرگذاری الگوهای ارتباطی و روابط زناشویی نیز با توجه به علامت ضرایب بدست آمده، منفی بوده، یعنی این عوامل کاهش دهنده آشفتگی زناشویی هستند اما افسردگی عاملی است که افزایش دهنده آشفتگی زناشویی است (05/0 > P). دستاورد مدلسازی معادلات ساختاری نیز دال بر تایید برازش الگوی تدوین شده، بود. نتیجهگیری: بنابر یافتهها؛ ارائه راهکارهای ارتقا دهنده الگوهای ارتباطی، روابط زناشویی و کاهش دهنده افسردگی میتواند منجر به کاهش آشفتگی زناشویی در بین زوجین و در نتیجه آن بهبود عملکرد خانواده و تربیت فرزندان گردد.
|