عنوان | تدوین مدل ساختاری سلامت جنسی بر اساس باورهای غیرمنطقی، خودپنداره جنسی و حمایت اجتماعی ادراک شده با نقش میانجی خودکارآمدی در کارکنان کادر درمان |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روان پرستاري - انجمن علمي پرستاري ايران شماره 1 پیاپی 61 |
تاریخ انتشار | فروردین و اردیبهشت - 1403 |
محدوده صفحات | 94-78 |
کلید واژه | حمایت اجتماعی باورهای غیرمنطقی خودکارآمدی عمومی حمایت اجتماعی ادراک شده سلامت جنسی کارکنان بیمارستان کرمانشاه خودکارآمدی مدل ساختاری خودپنداره جنسی حمایت ادراک شده کادر بهداشت و درمان تدوین مدل |
چکیده |
مقدمه: موضوع سلامت جنسی یکی از مولفه ها و اولویت های سلامت همگانی و بخش مهمی از کیفیت زندگی و شخصیت است که بر نحوه برقراری ارتباط فرد با خود و دیگران اثرگذار است. هدف پژوهش حاضر تدوین مدل پیش بینی سلامت جنسی بر اساس باورهای غیرمنطقی، خودپنداره جنسی و حمایت اجتماعی ادراک شده با نقش میانجی خودکارآمدی در کارکنان کادر درمان بود. روش کار: روش این پژوهش توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری مورد مطالعه، شامل کلیه کارکنان کادر درمان شاغل در بیمارستان های شهر کرمانشاه در سال 1401-1400 بود که با توجه به حجم جامعه آماری (6303) نفر، تعداد 500 نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر اساس ملاک های جنسیت، دامنه سنی و مرتبه اجرایی در مرکز درمانی انتخاب گردید. ابزار پژوهش نیز شامل پرسشنامه سلامت جنسی معنوی پور، پرسشنامه باورهای غیرمنطقی اهواز، پرسشنامه چندوجهی خودپنداره جنسی ویلیام اسنل، مقیاس چند بُعدی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر، پرسشنامه محقق ساخته مشخصات دموگرافیک بود. برای تحلیل داده های جمع آوری شده از روش حداقل مجذورات جزئی (PLS) و روش های الگویابی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار SPSS24 و Smart PLS استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد اثر مستقیم و معنادار باورهای غیرمنطقی، خودپنداره جنسی و حمایت اجتماعی ادراک شده بر سلامت جنسی و اثر غیرمستقیم و معنادار باورهای غیرمنطقی و حمایت اجتماعی ادراک شده بر سلامت جنسی به واسطه خودکارآمدی مورد تایید قرار گرفت، اما خودپنداره جنسی با میانجیگری خودکارآمدی اثر غیرمستقیم و معناداری بر سلامت جنسی نداشت. شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت قابل قبولی قرار داشت و تمامی مسیرها به استثنا مسیرهای (از خودپنداره جنسی به خودکارآمدی) و (از خودپنداره جنسی به خودکارآمدی به سلامت جنسی) مورد تایید بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش به برنامه ریزان و سیاست گزاران سیستم سلامت جامعه پیشنهاد میگردد در برنامه های آموزشی و بازآموزی کادر درمان، از طریق برگزاری کارگاه ها، دوره های حضوری، مجازی و لحاظ نمودن نقش مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای باورهای غیرمنطقی، خودپنداره جنسی و حمایت اجتماعی ادراک شده، زمینه بهبود و ارتقای سلامت جنسی آنان، به عنوان یکی از ابعاد مهم سلامت را فراهم نمایند. |
کد مقاله | 49243 |
تعداد بازدید | 37 |
|