عنوان | مقایسه اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری و زوج درمانی هیجانمحور بر دلزدگی زناشویی زوجین با طلاق عاطفی |
تعداد صفحات | 9 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران شماره 1 پیاپی 115 |
تاریخ انتشار | بهار - 1403 |
محدوده صفحات | 72-64 |
کلید واژه | زوج درمانی درمان متمرکز بر هیجان دلزدگی زناشویی طلاق عاطفی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره زوج درمانی شناختی رفتاری زوج درمانی هیجان مدار تبریز طلاق رویکرد شناختی رفتاری دلزدگی زوجین |
چکیده |
سابقه و هدف: با توجه به ارزش نهاد خانواده، باید به مشکلات زوجین توجه ویژهای شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوجدرمانی شناختی- رفتاری و زوجدرمانی هیجانمحور بر دلزدگی زناشویی زوجین با طلاق عاطفی صورت گرفت. روش بررسی: روش پژوهش، نیمهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زوجین مراجعهکننده بهمراکز مشاوره تبریز در سال 1400 تشکیل دادند. 54 نفر با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب، و بهصورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند (هر گروه 9 زوج). گروههای آزمایشی، درمان مختص گروه خود را به ترتیب در 8 و 10 جلسه دریافت کردند. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزارهای اندازهگیری، پرسشنامههای دلزدگی زناشویی پاینز و طلاق عاطفی گاتمن بودند. دادهها توسط آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در پیشآزمون، میانگین و انحراف معیار متغیر دلزدگی زناشویی در گروه زوجدرمانی شناختی- رفتاری 68/10 ± 44/108، در گروه زوجدرمانی هیجانمحور 18/12 ± 11/108، و در گروه کنترل 08/8 ± 39/108 بود (05/0 < P). هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، دلزدگی زناشویی زوجین را در پسآزمون کاهش دادند (001/0 > P). تأثیر درمانها بر دلزدگی زناشویی زوجین در مرحله پسآزمون یکسان بود (05/0 < P). نتیجه گیری: بهنظر میرسد زوجدرمانی شناختی- رفتاری و زوجدرمانی هیجانمحور میتوانند سبب کاهش دلزدگی زناشویی زوجین شوند، از اینرو احتمالاً میتوانند راهبرد درمانی مفیدی برای بهبود روابط زوجین باشند. |
کد مقاله | 49238 |
تعداد بازدید | 20 |
|