عنوان | اثربخشی آموزش ارتباط مؤثر بر سبکهای دلبستگی، نشاط اجتماعی و نگرش به عشق در زوجین |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | رویکردی نو بر آموزش کودکان - انجمن علمی مطالعات كودكان پیش از دبستان ایران شماره 2 پیاپی 12 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1401 |
محدوده صفحات | 114-103 |
کلید واژه | تهران سبکهای دلبستگی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره ارتباط مؤثر نگرش به عشق زوجهای تهرانی نشاط اجتماعی آموزش ارتباط مؤثر |
چکیده |
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش ارتباط موثر بر سبک های دلبستگی، نشاط اجتماعی و نگرش به عشق در زوجین است. این پژوهش، از لحاظ هدف، یک پژوهش کاربردی و به لحاظ روش یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون (مداخله ای) به همراه گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به کلینیک مشاوره انتخاب در تهران که حدود 100 نفر تخمین زده شده که با استفاده از جدول مورگان 80 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد، که از این بین شرکت کنندگان داوطلب برای شرکت در دوره تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری به صورت غیر تصادفی در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شد. ابزار گردآوری داده ها اجرای پروتکل مهارتهای ارتباطی براساس امامی نائینی (1385)، پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید (1990)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (2001) و پرسشنامه نگرش به عشق لی (1986) بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده به دو روش توصیفی و استنباطی از نرمافزار SPSS21 انجام شد. روش آماری تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس بود. در این پژوهش، از آمار توصیفی برای محاسبل میانگین و انحراف معیار متغیرهای پژوهش و نشان دادن فراوانی و نمودارهای مربوط به آن استفاده شد و از آمار استنباطی به منظور بررسی فرضیهها استفاده گردید. نتایج نشان داد که ارتباط موثر بر سبک های دلبستگی، نشاط اجتماعی و نگرش به عشق در زوجین اثربخش است. |
کد مقاله | 49132 |
تعداد بازدید | 16 |
|