عنوان
|
اثربخشی برنامه آموزش بهبود کیفیت زندگی کاری بر تعارض کار خانواده و خودشکوفایی کارکنان بر اساس نقش تعدیلگر امنیت شغلی ادراک شده و خوش بینی |
تعداد صفحات
|
24 |
نویسنده
|
امین برازنده - حسین سماواتیان - ابوالقاسم نوری - محمدرضا عابدی |
مشخصات نشریه
|
مشاوره شغلی و سازمانی - دانشگاه شهید بهشتی - علمی پژوهشی شماره 3 پیاپی 56 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1402 |
محدوده صفحات
|
192-169 |
کلید واژه
|
تعارض کار خانواده خودشکوفایی امنیت شغلی کیفیت زندگی کاری خوش بینی زندگی کاری عدم امنیت شغلی امنیت شغلی ادراک شده کارکنان کارخانه تولیدی و صنعتی نهان گل بروجن
|
چکیده
|
هر سازمانی به دنبال حفظ دارایی های با ارزش خود است تا از این طریق بقا و بالندگی خود را تضمین کند. ارزشمندترین دارایی هر سازمان نیروی انسانی آن است، بنابراین ضروری است تا کاهش چالش ها و افزایش شکوفایی آنان مورد توجه قرار گیرد؛ بر این اساس هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه آموزش بهبود کیفیت زندگی کاری بر تعارض کار-خانواده و خودشکوفایی کارکنان بر اساس نقش تعدیلگر امنیت شغلی ادراک شده و خوش بینی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان بخش تولید کارخانه تولیدی و صنعتی نهان گل بروجن در بر می گرفتند که از میان آنها 30 نفر بر اساس شیوه نمونه گیری تصادفی در قالب دو گروه آزمایش و کنترل در مطالعه شرکت یافتند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل مقیاس تعارض کار-خانواه کاربالو-پنلا و همکاران (2018)، پرسشنامه امنیت شغلی ادراک شده اولدهام (1986) به نقل از گُرتزکی (2016)، مقیاس خودشکوفایی فاراسی و کانیستراسی (2015) و آزمون جهت گیری به زندگی (شییر و کارور، 1985) بود. داده های بدست آمده از طریق روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر، تحلیل مسیر، رگرسیون خطی و الگوی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS24 و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که برنامه آموزش بهبود کیفیت زندگی کاری در کارکنانی که دارای احساس امنیت شغلی متوسط و پایینی هستند باعث کاهش تعارض کار-خانواده شده و از سوی دیگر باعث افزایش خودشکوفایی در کارکنانی که خوش بینی بیشتری دارند، می گردد.
|