عنوان | اثربخشی زوج درمانی با مدل EIS بر عواطف مثبت و منفی و سازگاری زناشویی زوجین |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پویایی روانشناختی در اختلالهای خلقی (مصوب وزارت علوم) شماره 3 پیاپی 3 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1402 |
محدوده صفحات | 29-20 |
کلید واژه | زوج درمانی تهران زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره سازگاری زناشویی عواطف مثبت عواطف منفی زوجهای تهرانی منطقه 10 تهران زوج درمانی با مدل EIS |
چکیده |
هدف: ازدواج به منزلۀ مهمترین و عالیترین رسم اجتماعی، برای دستیابی به نیازهای عاطفی افراد همواره مورد تأکید بوده است. دلایل اصلی ازدواج عشق و محبت داشتن به شریک و همراه در زندگی، ارضای نیازهای عاطفی-روانی و افزایش شادی و خشنودی است. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوجدرمانی با الگوی EIS بر تاب آوری خانواده و رضایت زناشویی زوجین بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و از لحاظ روش بر اساس طرح پژوهش و شیوه انجام، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون (با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه) بود. جامعه آماری به کار رفته در پژوهش حاضر شامل کلیه زوجین مراجعهکننده به مراکز مشاوره خانواده و زوجدرمانی منطقه 10 تهران در سال 1401 بود و از بین این افراد با استفاده از شیوه نمونهگیری هدفمند تعداد 40 نفر (20 زوج) انتخاب شده و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (20 نفر یا 10 زوج) و یک گروه کنترل (20 نفر یا 10 زوج) گمارده شدند. سپس، روی گروه آزمایش بسته زوجدرمانی مبتنی بر الگوی EIS (امینی و همکاران، 2021) اجرا شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مقیاس عاطفه مثبت و منفی تلگن (1985) و مقیاس سازگاری زناشویی اسپاینر (1976) بود. به منظور تجزیه و تحلیل آماری دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی و نسخه 26 نرم افزار SPSS استفاده شد. یافتهها: با توجه به مقدار F و سطح معناداری به دست آمده در متغیر عواطف مثبت (41/5 = F و 001/0 = P)، عواطف منفی (60/5 = F و 001/0 = P) و سازگاری زناشویی (15/7 = F و 001/0 = P) میتوان نتیجه گرفت که متغیر مستقل (زوجدرمانی با الگوی EIS) به شکل معناداری باعث تغییر در متغیرهای وابسته (عواطف مثبت و منفی و سازگاری زناشویی) شده است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که تغییرات ایجاد شده در متغیرهای وابسته ناشی از اجرای زوجدرمانی با الگوی EIS بر گروه آزمایش بود. همچنین نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که این تأثیرات پایدار بود. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای موجود میتوان نتیجهگیری نمود که زوجدرمانی با الگوی EIS بر عواطف مثبت و منفی و سازگاری زناشویی زوجین مؤثر بود. از این رو، پیشنهاد میشود متخصصین از فنون این رویکرد در کار خود بهرهمند شوند. |
کد مقاله | 48539 |
تعداد بازدید | 58 |
|