عنوان | اثربخشی معنادرمانی بر خودانتقادی دانشجویان دختر در معرض رفتارهای پرخطر |
تعداد صفحات | 14 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد سال 66 شماره 2 |
تاریخ انتشار | خرداد و تیر - 1402 |
محدوده صفحات | 306-293 |
کلید واژه | دانشجویان دختر رفتارهای پرخطر دختران رفتارهای پرخطر تفکر انتقادی معنادرمانی گرایش به رفتارهای پرخطر خودانتقادی |
چکیده |
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی بر تفکر انتقادی دانشجویان دختر در معرض رفتارهای پرخطر انجام شد. روش پژوهش، نیمهآزمایشی (با گروه آزمایش و گواه) با طرح سه مرحلهای (پیشآزمون- پسآزمون-پیگیری) و مرحله پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دختر در معرض رفتارهای پرخطر بود که در دانشگاه غیرانتفاعی هشت بهشت، دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد و اصفهان در سال تحصیلی 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش تعداد 35 دانشجوی دختر در معرض رفتارهای پرخطر با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و با شیوه تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند (18 دانشجو در گروه آزمایش و 17 دانشجو در گروه گواه). دانشجویان حاضر در گروه آزمایش معنادرمانی را طی ده هفته در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. در این پژوهش از پرسشنامه گرایش به رفتارهای پرخطر (محمدخانی، 1386) و پرسشنامه تفکر انتقادی (لویز، 1998) استفاده شد. نتایج نشان داد که معنادرمانی بر تفکر انتقادی (0001 > P ؛ 59/0 = Eta ؛ 16/49 = F) دانشجویان دختر در معرض رفتارهای پرخطر تأثیر معنادار دارد. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان چنین نتیجه گرفت که معنادرمانی با بهره گیری از فنونی همانند تغییر نگرش ها و گرفتن معنا از طریق راه های کشف معنا، مسئولیت پذیری، غلبه بر یاس و افزایش امید به زندگی و حمایت عاطفی اعضا از یکدیگر میتواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش تفکر انتقادی دانشجویان دختر در معرض رفتارهای پرخطر مورد استفاده قرار گیرد. |
کد مقاله | 48461 |
تعداد بازدید | 40 |
|