عنوان | مدل خود خاموشی و گرایش به طلاق با نقش واسطهای تعارض زناشویی در زنان متأهل |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 12 شماره 9 پیاپی 90 |
تاریخ انتشار | آذر - 1402 |
محدوده صفحات | 178-169 |
کلید واژه | زنان متأهل گرایش به طلاق مشهد زنان مشهد طلاق تعارض زناشویی خودخاموشی زنان دارای تعارضات زناشویی |
چکیده |
این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای تعارض زناشویی در رابطه بین خود خاموشی با گرایش به طلاق در زنان متأهل انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی_همبستگی به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه خانم های متأهل شهر مشهد در سال 1400 بودند که از بین آنها به صورت در دسترس 240 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس گرایش به طلاق (DTS، روزبلت و همکاران، 1986)، پرسشنامه تعارض زناشویی (MCQ، ثنایی، 1379) و مقیاس خود خاموشی (STSS، جک و دیل، 1992) بودند. داده ها با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج مدلیابی معادلات ساختاری حاکی از برازش مناسب مدل بود. یافته ها نشان داد که خود خاموشی به صورت غیر مستقیم از طریق تعارض زناشویی توانست گرایش به طلاق را پیش بینی کند ( ۰01/۰p ‹ ). از یافته ها می توان نتیجه گرفت که خود خاموشی و تعارض زناشویی نقش کلیدی در گرایش به طلاق زنان دارند و لزوم توجه به این عوامل در تعامل با یکدیگر در برنامه های ارتقای کیفیت زندگی زناشویی ضروری است. |
کد مقاله | 48401 |
تعداد بازدید | 24 |
|