عنوان | حضانت از کودکان معلول در اسلام و حقوق بینالملل بشر |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشنامه اسلامی زنان و خانواده (طهورا سابق) - علمی تخصّصی سال 11 شماره 3 پیاپی 32 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1402 |
محدوده صفحات | 98-75 |
کلید واژه | حقوق بشر حقوق بينالملل کودکان معلول حضانت اسلام فقه امامیه معلول حضانت کودکان مصلحت کودک کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت 2006 م. حقوق بینالملل بشر حضانت کودک معلول تفسیر از اراده و ترجیحات فرد معلول ارزش حقوقی گفتار کودک |
چکیده |
با تحول رویکرد حاکم بر حقوق افراد معلول، از حقوق رفاهی و اعطای امتیازات موردی به حقمحوری معلولان، الگویی از حضانت نسبت به کودکان معلول صورتبندی شده که با انگارههای فقهی همسویی دارد. برایناساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تطبیقی حضانت کودکان معلول در اسلام و حقوق بینالملل بهشیوه تحلیلی- اسنادی انجام شد. نتایج بررسیها نشان داد که حضانت از محدوده روابط بینافردی (مولی علیه و ولیّ) خارج شده و به حوزهای اصالتاً و بدواً نظارتپذیر، تغییر یافته است؛ اما نه آنکه استثنائاً اقتضای نظارت داشته باشد. همچنین، اصل مصلحت به پیششرط اقدامات حاضن نظر دارد و نه صرف عدم مفسده و لزوم عیان شدگی مصلحت و پایش مصلحت در همه مراحل (از جمله هدف اقدامات حاضن و نیز نتیجه اقدامات) از ویژگیهای آن است. این رویکرد فقه اسلامی تا حدودی با رویکرد کنوانسیون حقوق افراد معلول ناهمسوست؛ زیرا براساس کنوانسیون، بایستی بهترین تفسیر از اراده و ترجیحات فرد معلول، جایگزین تعیین بهترین مصالح وی ازسوی حاضن شود. برایناساس، اصل استقلال و مشارکت کودک معلول در تنافی با تشخیص مصلحت برای وی قرار میگیرد؛ بهویژه آنکه مشکلات مربوط به ارزش حقوقی گفتار کودک، چیستی و کیفیت مشارکت او را خدشهپذیر خواهد کرد. همچنانکه برخی سؤالات همچون صحت یا عدم صحت انتساب عمل حقوقی شکلگرفته بعد از مشارکت، به کودک معلول و درنتیجه امتناع یا امکان انحلال عمل حقوقی (در زمان کودکی و یا بعد از بلوغ) در حقوق بشر، نیازمند بازاجتهاد فقهی است. |
کد مقاله | 48134 |
تعداد بازدید | 48 |
|