عنوان | مقایسه سبکهای دلبستگی و تمایزیافتگی خود در والدین با گرایش به تک فرزندی و چندفرزندی |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده و پژوهش سال 20 شماره 3 پیاپی 60 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1402 |
محدوده صفحات | 85-69 |
کلید واژه | فرزندآوری چندفرزندی سبک دلبستگی ایمن سبکهای دلبستگی سبک دلبستگی اجتنابی تمایزیافتگی خود سبک دلبستگی ناایمن دلبستگی والدینی گرایش به فرزندآوری سبک دلبستگی دوسوگرا تک فرزندی مرودشت (شهرستان) واکنشپذیری هیجانی دلبستگی اجتنابی گرایش به تک فرزندی گرایش به چندفرزندی برش هیجانی موضع من |
چکیده |
هدف این پژوهش مقایسه سبک های دلبستگی و تمایزیافتگی خود در والدین با گرایش به تکفرزندی و چندفرزندی بوده است. روش پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسهای (پسرویدادی) بود. جامعه آماری شامل والدین دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر مرودشت بود که با استفاده از نمونهگیری تصادفی ساده 50 نفر از والدین با گرایش به تکفرزندی و 50 نفر از والدین با گرایش به چندفرزندی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات لازم از پرسشنامه گرایش به فرزندآوری (عنایت و پرنیان، 1392)، پرسشنامه سبک های دلبستگی (هازن و شیور، 1987) و پرسشنامه تمایزیافتگی خود (دریک، 2011) استفاده شده است. در تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات این پژوهش، از آمار استنباطی شامل آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) برای بررسی تفاوت میان گروه ها استفاده شده است. براساس نتایج بهدست آمده و با استفاده از آزمون مانوا میتوان گفت میانگین نمرات سبک های دلبستگی ناایمن (اجتنابی و دوسوگرا) در والدین با گرایش به تکفرزندی نسبت به والدین با گرایش به چندفرزندی بیشتر بود، به جز سبک های دلبستگی ایمن که میانگین آن در والدین با گرایش به چندفرزندی بیشتر دیده شد. همچنین یافتهها نشان دادند که والدین با گرایش به تکفرزندی در واکنشپذیری هیجانی و برش هیجانی بهجز موضع من دارای نسبتی بالاتر در مقایسه با والدین با گرایش به چندفرزندی بودند. |
کد مقاله | 48127 |
تعداد بازدید | 39 |
|