عنوان | تأثیر زوج درمانی طرحواره محور بر رضایت زناشویی و بد تنظیمی هیجانی زوجین ناهمساز: پژوهش مورد منفرد |
تعداد صفحات | 15 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده درمانی کاربردی شماره 4 پیاپی 18 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1402 |
محدوده صفحات | 519-505 |
کلید واژه | رضایت زناشویی رضایت زناشویی زوجین زوج درمانی تنظیم هیجانی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره پژوهش مورد منفرد طرحواره درمانی زوجین دارای تعارض زناشویی زوج درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی تعارض زناشویی مشکلات تنظیم هیجانی بندر ترکمن (شهرستان) بد تنظیمی هیجانی |
چکیده |
هدف: هدف این پژوهش تاثیر درمان طرحواره محور بر رضایت زناشویی و دشواری در تنظیم هیجانی، زوجین ناهمساز بود. روش پژوهش: این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهشهای از نوع مورد منفرد با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری در برگیرنده، کلیه زوجین متعارض مراجعه کننده به کلینیک مشاوره و روان درمانی پارسای شهر بندرترکمن در سه ماهه دوم سال 1400 بود که از میان آنها و با به کارگیری نمونه گیری هدفمند 3 زوج (زن و شوهر) انتخاب شدند. گردآوری دادهها با چک لیست اطلاعات دموگرافیک (فرم محقق ساخته)، پرسشنامه رضایت زناشویی (MSS) اُلسون و همکاران (1987) و پرسشنامه دشواری تنظیم هیجانی (DERS) گراتز و رومر (2004) انجام شد. آزمودنیها در یک گروه هر کدام 12 جلسه و هر هفته دو جلسه و به مدت 90 دقیقه برنامههای درمانی تعیین شده را دریافت کردند. یافتهها: یافتههای پژوهش طی تحلیل دیداری نمودار دادهها بر اساس شاخصهای آمار توصیفی و تحلیل دیداری نشان داد، در مرحله پیگیری نسبت به خط پایه مداخله در افزایش نمرات کل رضایت زناشویی و کاهش نمرات مؤلفههای بدتنظیمی هیجانی بجز مؤلفه ی دشواری رفتار هدفمند در روش طرحواره درمانی معنادار ( 05/0 p < ) بوده است. نتیجهگیری: نتیجه پژوهش بیانگر آن است که طرحواره درمانی بر افزایش رضایت زناشویی و نیزکاهش بدتنظیمی هیجانی زوجین متعارض و ناهمساز مؤثر بوده و از آن میتوان در مراکز درمانی جهت ارتقای کارکرد خانوادگی و زناشویی استفاده کرد. |
کد مقاله | 48084 |
تعداد بازدید | 45 |
|