عنوان | نقش سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی بر شادمانی و جلوگیری از فروپاشی خانواده |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده درمانی کاربردی شماره 4 پیاپی 18 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1402 |
محدوده صفحات | 504-489 |
کلید واژه | فروپاشی خانواده شادکامی کرمان سرمایه اجتماعی کیفیت زندگی |
چکیده |
هدف: پژوهش با هدف تحلیلی بر رابطه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی با شادمانی و نقش سرمایه اجتماعی در جلوگیری از فروپاشی خانواده انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ روش، پیمایشی است. جامعه آماری، جمعیت 20 ساله و بالاتر در شهر کرمان میباشد. انتخاب نمونه تحقیق طبق فرمول کوکران برابر با 400 نفر برآورد شده است. ابزار پژوهش جهت گردآوری دادهها، شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1989)، پرسشنامه شادمانی آکسفورد (1989) و پرسشنامه سرمایه اجتماعی (پاتنام 1993) اجرا شده است. چارچوب نظری تحقیق با تلفیق رویکرد توسعه انسانی بر اساس شرح گریفین و مک کنلی و نظریات پاتنام، کلمن، استون، هارپر، فوکویاما در خصوص سرمایه اجتماعی همراه میباشد. یافتهها: نتایج تحقیق حاکی از آن است که رابطه بین کیفیت زندگی و شادمانی معنادار نمیباشد اما سرمایه اجتماعی دارای تأثیری مستقیم و مثبت بر شادمانی است که این تأثیر برابر با: 155/0 است. با افزایش سرمایه اجتماعی، میزان شادمانی افراد نیز افزایش مییابد این رابطه، رابطهای بسیار قوی است. نتیجهگیری: همه انسانها میخواهند که شاد باشند اما ساختارهای یک جامعه باعث میشود که گاهی شادی شان با یأسها و ناامیدیها توأم شود. افرادی چون فوکویاما به ارتباط میان میزان بروز مشکلات اجتماعی و سرمایه اجتماعی اشارهای مستقیم دارد از نظر فوکویاما آمار بروز مسائلی چون فروپاشی خانواده و خودکشی و امثال آن نشانهای از کمبود میزان سرمایه اجتماعی در افراد درگیر در این مسائل است. |
کد مقاله | 48083 |
تعداد بازدید | 49 |
|