عنوان | بررسی تطبیقی انکار نسب از دیدگاه فقه مذاهب اسلامی |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات تطبیقی مذاهب فقهی شماره 5 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1402 |
محدوده صفحات | 138-115 |
کلید واژه | نسب قاعده فراش لعان فقیهان مسلمان فقهای امامیه فقهای اهل سنت فقه امامیه مذاهب اسلامی دیدگاه فقها فقه حنفی مذاهب فقهی دیدگاه فقهی بررسی تطبیقی نفی نسب فقه مذاهب فقهای حنفیه انکار نسب |
چکیده |
شارع و قانونگذار همواره برای نفی نسب در سایه تقنین راههایی قرار داده است که نسبت فرزندی میان پدر و طفل از بین میرود. انسجامبخشی و تبیین دیدگاه و مبانی مذاهب فقهی پیرامون این موضوع، هدف اصلی این تحقیق است. پژوهش حاضر که به شیوۀ کتابخانهای و توصیفی انجام یافته است، نشان از آن است که در فقه اسلامی به طور کلی به دو شیوه میتوان اقدام به انکار نسب کرد: تحققنیافتن قاعده فراش (تولد طفل کمتر از ششماه یا بیشتر از مدت متعارف، صغیربودن زوج یا اتفاق زوجین بر نزدیکینکردن) و لعان. هر کدام از آنها دارای شرایطی است و اعتبار انکار نسب با استناد به آنها منوط به تحقق شروط مقررشده میباشد؛ با این تفاوت که ضابطه شناسایی قاعده فراش در فقه حنفی شرعی است نه عادی و عقلی و حال آنکه سایر فقیهان مذاهب اسلامی ملاک در این قاعده را عادی و فعلی میدانند. از اینرو از نظر فقه حنفی قاعده فراش قابلیت انکار نسب را ندارد. افزون بر آن در فقه حنفی لعان به لحاظ ماهیتی مانند طلاق است و سبب حرمت ابدی نمیشود و با تکذیب زوج همه آثار شرعی آن بر میگردد؛ بر خلاف سایر فقیهان مذاهب اسلامی که لعان حرمت ابدی را به دنبال دارد و در فرض رجوع تنها فرزند از پدر ارث میبرد و برعکس منتفی است. |
کد مقاله | 47944 |
تعداد بازدید | 49 |
|