عنوان | تحلیل ساختار بصری الهه باروری و مضامین وابسته به آن در ایران باستان |
تعداد صفحات | 15 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشنامه گرافیک و نقاشی - دانشگاه الزهرا(س) سال 3 پیاپی 4 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1399 |
محدوده صفحات | 18-4 |
کلید واژه | ایران باستان الهه مادر نماد الهه باروری معنا ساختار بصری |
چکیده |
الهه مادر با فرم های متنوعی از ایران باستان به یادگار مانده است. نوع بیان و از سویی دیگر، اشکال نمادین همراه آن در طول تاریخ، آن را در خور تامل و اندیشه نموده است. هدف نوشتار، بررسی صوری و مفهومی پیکرههای الهه باروری در دوران ایران باستان میباشد. بنابراین، سیر تحول ساختار فرم الهه باروری در دوران ایران باستان چیست؟ کدام نمادها در اطراف پیکرهها و تندیسهای الهه باروری شکل گرفتهاند؟ تحقیق از نوع توصیفی و تحلیلی است. اطلاعات و دادهها از طریق موزهها و کتابخانه و مقالات گردآوری و جامعه آماری به صورت هدفمند و موارد با حداکثر اختلاف انتخاب شده است. یافتهها نشان میدهد: فرم الهه مادر در دوران نوسنگی و مس و سنگ، انتزاعی و هندسی بوده و بیشترین تاکید در اندام باروری متمرکز شده است. از دوران مفرغ به سمت طبیعتگرایی گرایش پیدا کرد؛ و از 2500 تا 2000 ق.م. به واقعگرایی همراه با اغراق و عدم تناسب در فرم بدن رسید و تزییناتی مانند گردنبند و النگو و پابند بدان اضافه شد. از دوران آهن به بعد، پیکرهها با اندام متناسبتر و با اشکال نمادین تلفیق گردیدند. حالت ایستا و خشک پیکرههای موسوم به الهه مادر، از 500 ق.م. به حالتی سیال با حرکت در بدن تغییر پیدا کرد. این مجسمهها در دوران اشکانی، طبیعتگرا شد که با جزییات بود و در دوران ساسانی با ترکیبی اسطورهای و نمادین -که تلفیق از چند حیوان متفاوت، مانند سیمرغ، شیر، طاووس و سگ بر بدنه بود- شکل گرفت. |
کد مقاله | 47732 |
تعداد بازدید | 22 |
|