عنوان | خودکارآمدی ورزشی زنان مبتنی بر حمایت اجتماعی و وضعیت اجتماعی اقتصادی (متغیر میانجی انگیزه مشارکت ورزشی) |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | زن و جامعه (جامعهشناسی زنان سابق) سال 14 شماره 2 پیاپی 54 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1402 |
محدوده صفحات | 172-157 |
کلید واژه | حمایت اجتماعی مشارکت زنان در ورزش تهران مشارکت ورزشی وضعیت اجتماعی اقتصادی زنان شهر تهران انگیزه مشارکت زنان زنان ورزشکار انگیزه مشارکت ورزشی انگیزههای مشارکت خودکارآمدی ورزشی |
چکیده |
زن، در طول تاریخ فرصت کافی پیدا نکرده تا شایستگی خود را برای مشارکت فعال در ورزش به اثبات برساند. هدف از این تحقیق تدوین الگویی برای خودکارآمدی ورزشی مبتنی بر حمایت اجتماعی و وضعیت اجتماعی اقتصادی با متغیر میانجی انگیزه مشارکت ورزشی در زنان بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی بوده و از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه زنان ورزشکار متاهل و یا حداقل یک بار ازدواج کرده شهر تهران بود که نمونه مورد مطالعه به حجم 384 نفر(طبق فرمول کوکران) با به کارگیری روش نمونهگیری خوشهای چندمرحله ای برآورد شد. در این پژوهش از پرسشنامه های خودکارآمدی ورزشی کرل و همکاران (2007)، حمایت اجتماعی فیلیپس (1986)، وضعیت اجتماعی-اقتصادی قدرت نما (1392) و انگیزه مشارکت ورزشی هونگ یونگ لین (2010) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS/18 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، متغیرهای حمایت اجتماعی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی اثر مستقیم بر متغیر میانجی انگیزه مشارکت ورزشی در زنان ورزشکار دارند. اما متغیر وضعیت اجتماعی-اقتصادی اثر مستقیم بر خودکارآمدی ورزشی در زنان ورزشکار ندارد. نتیجه گیری: بر اساس مدل ذکر شده جامعه و دولت، در راستای حمایت همه جانبه باید از طریق فرهنگسراهای شهرداری، پارک ها، فضاهای سبز و کلوپ های ورزشی شرایطی را فراهم کنند که زنان جامعه با هر درآمد و جایگاه اجتماعی بتوانند به فعالیت های بدنی و شناخت ظرفیت های خود بپردازند. |
کد مقاله | 47530 |
تعداد بازدید | 46 |
|