عنوان | درمان ارتباط جنسی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت ارگاسم و عملکرد جنسی زنان مبتلا به اختلال ارگاسم: یک کارآزمایی بالینی |
تعداد صفحات | 14 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (مصوب وزارت بهداشت) شماره 4 پیاپی 111 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1401 |
محدوده صفحات | 411-398 |
کلید واژه | اختلالات جنسی روابط جنسی زنان متأهل عملکرد جنسی زنان ارگاسم اختلال عملکرد جنسی زنان اختلال عملکرد جنسی عملکرد جنسی ذهن آگاهی مشکلات جنسی زنان کارآزمایی بالینی کیفیت رابطه جنسی درمان جنسی اختلالات ارگاسم درمان اختلالات جنسی اختلال ارگاسم زنان |
چکیده |
اهداف: کیفیت رابطه جنسی و بهویژه مرحله ارگاسم یکی از مهمترین مسائل حوزه سلامت جنسی و باروری محسوب میشود. باتوجهبه اهمیت مسئله و نظر به نیاز به شواهد علمی و مطالعات قابل استناد برای تدبیر مداخلات اثربخش و کارآمد، مطالعه حاضر به بررسی اثربخشی درمان ارتباط جنسی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نشانگان اختلال در زنان مبتلا به اختلال ارگاسم میپردازد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه تجربی ازنوع کارآزمایی بالینی با جامعه آماری زنان متأهل ایرانی مراجعهکننده به کلینیکهای دانشگاهی خانواده، اختلالات جنسی و نیز روانشناسی و روانپزشکی اجرا شده است. به منظور اجرای پژوهش، 25 نفر از زنان واجد شرایط با داشتن ملاکهای ورود با روش دردسترس انتخاب و پس از کسب رضایت آگاهانه، پرسشنامه عملکرد جنسی و پرسشنامه محققساخته کیفیت تجربه ارگاسم تکمیل شد. سپس آموزشهای اولیه درخصوص ساختار و عملکرد دستگاه جنسی زوجین و فرایندهای پاسخ جنسی و اختلالی که در حال حاضر با آن روبهرو هستند، ارائه شد و پروتکل درمان ارتباط جنسی مبتنی بر ذهنآگاهی در 8 جلسه برای داوطلبان اجرا شد. بررسی تغییر عملکرد جنسی و نشانگان اختلالات ارگاسم، قبل از مداخله، پس از تکمیل مداخله و 3 ماه پس از مداخله به روش تحلیل واریانس چندمتغیره ارزیابی و تحلیل شد. یافته ها: در مقایسه با نتایج ثبت شده پیش از مداخله، درمان ارتباط جنسی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی زمان انجام مطالعه در شرکت کنندگان افزایش داد و ارتباط بین درمان و زمان اثر متقابل را معنادار نشان داد. در ارزیابی تأثیر مداخله، براساس نتایج پرسش نامه عملکرد جنسی، تغییرات عملکرد جنسی تفاوت معنا دار پیدا کرد (F (2, 22) = 195/95 , P < 0/0001). نتایج حاصل از تحلیل پرسش نامه محقق ساخته (F (2, 22) = 330/97 , P < 0/0001 )، ابزار سنجش نمره ارگاسم (F (2, 22 ) = 352/28 , P < 0/0001 ) و نیز ارزیابی تعداد دفعات روابط جنسی در ماه (F (2, 22) = 183/15 , P < 0/0001) نیز اختلاف معنادار در بهبود نشانگان اختلالات ارگاسم را نشان دادند. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج مطالعه، به نظر می رسد روش های درمانی که بتواند ذهن فرد را بر فرایند تجربه جنسی متمرکز کند، در بهبود و درمان اختلالات جنسی از جمله اختلال ارگاسم مؤثر باشد. |
کد مقاله | 47500 |
تعداد بازدید | 44 |
|