عنوان
|
اثربخشی آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر تعارض کار و خانواده، اعتیاد به کار، سلامت روان و تعاملات بین فردی در کارکنان شاغل |
تعداد صفحات
|
15 |
نویسنده
|
مائده مختاری کرچگانی - هادی فرهادی |
مشخصات نشریه
|
روانشناسی اجتماعی (مصوب دانشگاه آزاد) پیاپی 67 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1402 |
محدوده صفحات
|
15-1 |
کلید واژه
|
زنان اصفهان تعارض کار خانواده اصفهان اعتیاد به کار معلمان زن سلامت روانی زنان کیفیت زندگی درمانی معلمان مقطع متوسطه سلامت روانی روابط میان فردی آموزش کیفیت زندگی درمانی آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر تعارض کار- خانواده، اعتیاد به کار، سلامت روان و تعاملات بین فردی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با دوره پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان زن مقطع متوسطه دوم در سال تحصیلی 1402- 1401 شهر اصفهان بود که به شیوه نمونه گیری دردسترس تعداد 30 معلم زن انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گماشته شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. هر دو گروه در مراحل پیش آزمون، پس آزمون توسط پرسشنامه های تعارض کار و خانواده ( کارلسون و همکاران ،2000)، اعتیاد به کار (اسپنس و رابینز، 1992)، سلامت روان (گدبرگ، 1979) و تعاملات بین فردی (مک الیستیر، 1995) مورد ارزیابی قرار گرفتند. بهمنظور بررسی و تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار آماری SPSS23 و روش تحلیل اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر تعارض کار- خانواده، اعتیاد به کار، سلامت روان و تعاملات بین فردی تأثیر معنی داری دارد و اثرات آموزش ها در مرحله پیگیری نیز باقی مانده است ( 01/0 p < ). در نتیجه آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی به عنوان درمانی اثرگذار می تواند به بهبود سلامت روانی کارکنان کمک شایانی نماید. از این رو پیشنهاد می گردد مشاورین و روانشناسان به آموزش مجازی کیفیت زندگی درمانی بر کاهش تعارض کار- خانواده و اعتیاد به کار و افزایش سلامت روان و تعاملات بین فردی توجه ویژه ای داشته باشند.
|