عنوان | مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با و بدون خودشفقتگری توجه آگاهانه بر واکنشهای هیجانی زنان با اضطراب کرونای دارای دلبستگی ناایمن به همسر |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت شماره 2 پیاپی 33 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1402 |
محدوده صفحات | 74-59 |
کلید واژه | افسردگی زنان اضطراب زنان دلبستگی دلبستگی زنان زاهدان (شهرستان) معلمان زن درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) معلمان مقطع متوسطه سبک دلبستگی ناایمن کاهش افسردگی واکنش هیجانی استرس زنان زنان مضطرب کاهش استرس دلبستگی به همسر کووید 19 معلمان زن متأهل کاهش اضطراب اضطراب کرونا خودشفتگری توجه آگاهانه |
چکیده |
هدف: افراد با آسیب های روانشناختی از جمله اضطراب کرونا در روابط بین فردی تنش زا، بیش از پیش با کاهش سطح تحمل پریشانی، اضطراب را تجربه کنند. لذا هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با و بدون خودشفقت گری توجه آگاهانه بر واکنش های هیجانی زنان با اضطراب کرونای دارای دلبستگی ناایمن به همسر با یک دوره پیگیری دو ماهه بود. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱400 بر ر روی 48 نفر معلم زن دوره دوم متوسطه شهر زاهدان انجام شد. زنان با اضطراب کرونای دارای دلبستگی ناایمن به همسر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی بین سه گروه مداخلهی ۱ (16 نفر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد)، مداخله ی ۲ (16 نفر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با خودشفقت گری توجه آگاهانه) و گروه گواه (16 نفر) تقسیم شدند. از مقیاس اضطراب کرونا ویروس، پرسشنامه مقیاس های رابطه، مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (SSAD-21) و مقیاس واکنش عاطفی پرت - فرم کوتاه استفاده شد و داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توام با خودشفقت گری توجه آگاهانه در مقایسه با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه گواه موجب کاهش افسردگی و اضطراب و استرس شده است (05/0 P < ) و اثرات آن در مرحله پیگیری تداوم داشته است (05/0 P < ). درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش افسردگی و اضطراب و استرس موثر نبوده است (05/0 < P). درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توام با و بدون خودشفقت گری توجه آگاهانه در مقایسه با گروه گواه موجب کاهش واکنش های عاطفی منفی شده است (05/0 P < ) بین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توام با و بدون خودشفقت گری توجه آگاهانه در کاهش واکنش های عاطفی تفاوت معنادار وجود ندارد (05/0 P < ). تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توام با خودشفقت گری توجه آگاهانه برعکس درمان پذیرش و تعهد در کاهش واکنش های عاطفی در مرحله پیگیری تداوم داشته است (05/0 P < ). نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توام با خودشفقت گری توجه آگاهانه به عنوان یک مداخله پایدار در جهت بهبود واکنش های هیجانی می تواند در مراکز بهداشتی و درمانی در زنان با اضطراب کرونای دارای دلبستگی ناایمن به همسر به کار برده شود. |
کد مقاله | 47337 |
تعداد بازدید | 68 |
|