عنوان | اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر تابآوری، ناگویی هیجانی و احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار |
تعداد صفحات | 9 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشهای نوین روانشناختی (مصوب وزارت علوم) پیاپی 69 |
تاریخ انتشار | بهار - 1402 |
محدوده صفحات | 265-257 |
کلید واژه | زنان سرپرست خانوار احساس تنهایی کرمانشاه ناگویی هیجانی زنان شهر کرمانشاه تابآوری درمان متمرکز بر شفقت (CFT) تابآوری زنان |
چکیده |
هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر تاب آوری، ناگویی هیجانی و احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار شهر کرمانشاه بود. طرح تحقیق این پژوهش از نوع شبه آزمایشی به شیوه پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زنان سرپرست خانوار مرکز مشاوره اکسیر کرمانشاه بود. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از زنان سرپرست خانوار شهر کرمانشاه بود که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. بدین صورت از بین کسانی که تمایل شرکت در مداخله به همراه ملاکهای ورود به مطالعه را داشتند، به روش نمونهگیری دردسترس 40 نفر با توجه به ملاکهای ورود و خروج پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت و گروه کنترل هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامهی تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003)، ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، ۱۹۹۴) و احساس تنهایی (اشر، هایمل و رنشاو، 1984) بود. درمان مبتنی بر شفقت به صورت گروهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای و دو بار در هفته اجرا شد. داده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 با احتمال 05/0 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که این درمان نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری بر تاب آوری، ناگویی هیجانی و احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار اثربخش بودهاند ( 05/0 P < ). نتایج نمایانگر افقهای جدیدی در مداخلات روانشناختی است و میتوان از این درمان به عنوان یک روش درمانی مؤثر استفاده کرد. |
کد مقاله | 46928 |
تعداد بازدید | 75 |
|