عنوان
|
مقایسه تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تصویر بدن و عزت نفس جنسی زنان دیالیزی |
تعداد صفحات
|
21 |
نویسنده
|
منیره پورفراهانی - حسین شاره - فاطمه حاجی اربابی |
مشخصات نشریه
|
پژوهشهای روانشناسی بالینی و مشاوره (مصوب وزارت علوم) شماره 1 پیاپی 25 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1402 |
محدوده صفحات
|
122-102 |
کلید واژه
|
زنان متأهل تصویر بدنی مشهد طرحواره درمانی عزت نفس جنسی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) زنان مشهد بیمار دیالیزی طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد زنان دیالیزی
|
چکیده
|
هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تصویر بدن و عزت نفس جنسی زنان دیالیزی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر کلیه زنان دیالیزی متأهل مراجعهکننده به انجمن حمایت از بیماران دیالیزی شهر مشهد در بازه زمانی دیماه سال 1400 تا خردادماه سال 1401 بود که 45 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در سه گروه شامل دو گروه آزمایش (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد) و یک گروه کنترل جایگزین شدند. دادهها از طریق پرسشنامه های نگرانی از تصویر بدن لیتلتون، آکسوم و پوری (Littleton et al., 2005) و عزتنفس جنسی زنان – فرم کوتاه دویل زینا و شوارز (Doyle Zeanah & Schwarz, 1996) به دست آمد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرمافزار 25Spss- استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه کنترل بر تصویر بدن و عزتنفس جنسی زنان دیالیزی مؤثر هستند (05/0 P < ). بعلاوه، طرحواره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بهصورت معنیداری مؤثرتر از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بود (05/0 P < )؛ بنابراین، کار همزمان بر روی طرح واره ها و استفاده از فنون پذیرش و تعهد می تواند منجر به خودانگاره بدنی بهتر و عزتنفس جنسی بالاتر و درنتیجه بهبود اعتمادبهنفس و ارتباط زناشویی در زنان دیالیزی گردد.
|