عنوان
|
بررسی اثربخشی برنامهریزی عصبی زبانی مبتنی بر خودکنترلی بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی زنان دارای همسر زندانی |
تعداد صفحات
|
22 |
نویسنده
|
محمدحسن زنگویی دوم - عشرت کریمی افشار - غلامرضا ثناگوی محرر |
مشخصات نشریه
|
پژوهشهاي انتظامی اجتماعي زنان و خانواده - دانشگاه علوم انتظامي امين شماره 1 پیاپی 20 |
تاریخ انتشار
|
بهار و تابستان - 1402 |
محدوده صفحات
|
162-141 |
کلید واژه
|
زنان سرپرست خانوار خودکنترلی بهزیستی روانشناختی بیرجند (شهرستان) سلامت روانی زنان سلامت روانی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره زنان دارای همسران زندانی بهزیستی روانشناختی زنان برنامهریزی عصبی زبانی مبتنی بر خودکنترلی
|
چکیده
|
زمینه و هدف: زنانی سرپرست خانواری که همسران آنها در زندان بهسر میبرند دارای مشکلات روانشناختی میشوند که نیاز به مداخلات درمانی میباشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه ریزی عصبی زبانی مبتنی بر خودکنترلی بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی زنان دارای همسر زندانی انجام گرفت.
روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعهی آماری را کلیه زنان دارای همسر زندانی شهرستان بیرجند در سال 1400 که به مرکز مشاوره زندان مرکزی شهر بیرجند مراجعه کرده بودند؛ تشکیل دادند. نمونههای این پژوهش، 20 نفر از جامعه مذکور بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب گردیدند و به کمک شیوه تصادفی ساده، در دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) گماشته شدند. درمان برای گروه آزمایشی مداخله برنامهریزی عصبی زبانی مبتنی بر خودکنترلی در 8 جلسه 150 دقیقهای اجرا شد. اما در مورد گروه کنترل اقدامی انجام نشد. پرسشنامههای سلامت روان نجاریان و داودی (1380) و بهزیستی روانشناختی ریف (1989) در مورد آنها اجرا شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آزمونهای توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. میزان P کمتر از 05/0 معنیداری در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد مداخله برنامه ریزی عصبی زبانی مبتنی بر خودکنترلی بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی تاثیر داشت (001/0 < p). همچنین 8/51 درصد افزایش سلامت روان و 1/47 افزایش بهزیستی روانشناختی زوجین مداخله برنامه ریزی عصبی زبانی مبتنی بر خودکنترلی تبیین می کند (01/0 < p).
|