عنوان
|
مسئله اجتماعی همسرآزاری و مدلیابی راهکار تابآوری خانواده |
تعداد صفحات
|
17 |
نویسنده
|
زینب رحیمی - فرناز کشاورزی ارشدی - رؤیا کوچک انتظار - فریبا حسنی |
مشخصات نشریه
|
بررسی مسائل اجتماعی ایران - دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران - علمی پژوهشی شماره 2 |
تاریخ انتشار
|
پاییز و زمستان - 1401 |
محدوده صفحات
|
189-173 |
کلید واژه
|
همسرآزاری خشونت خانگی خشونت خانگی علیه زنان خشونت علیه زنان تهران خشونت شوهر مسئله اجتماعی زنان شهر تهران زنان مورد خشونت قرار گرفته تهران قربانیان خشونت تابآوری خانواده زنان خشونت دیده باورهای ارتباطی ناکارآمد قربانیان زن خشونت خانگی علیه همسران اقتدار شخصی در نظام خانواده
|
چکیده
|
همسرآزاری یک مسئله مهم اجتماعی و شایع ترین شکل خشونت در خانواده می باشد؛ لذا یافتن راهکاری که تاب آوری نظام خانواده را در شرایط خشونت آمیز ارتقا دهد، با پیشگیری از ایجاد و افزایش این بحران، موجب تداوم خانواده، بقای جامعه و انسجام فرهنگی- اجتماعی می شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر، مدلیابی تاب آوری خانواده به عنوان راهکاری در حل مسئله اجتماعی همسرآزاری، بر اساس بررسی دو عامل زمینه ساز اقتدار شخصی در نظام خانواده و باورهای ارتباطی ناکارآمد بود. ایـن مطالعـه، توصیفـی- همبسـتگی با تکیه بر مدلیابی معادلات ساختاری بود که در آن تعداد 250 نفر از زنان قربانی همسرآزاری مراجعـه کننـده بـه دوایر مددکاری اجتماعی کلانتری های شهر تهـران در سـال 140۰ با روش هدفمند، انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه تاب آوری خانواده سیکسبی (۲۰۰۵)، اقتدار شخصی در سیستم خانواده ویلیامسون، مالون و بری (۱۹۸۴) و باورهای ارتباطی ایدلسون و اپستین (۱۹۸۱) استفاده شد. مدل فرضی با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای spss18 و Amos23 تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین مولفه های اقتدار شخصی (۰٫۲۷۶ β = ،۰٫۰۰۱ p =) و باورهای ارتباطی ناکارآمد (۰٫۲۵۵ β = -،۰٫۰۰۰ p =) با تاب آوری خانواده رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. شاخص های نکویی از الگوی پژوهش با داده های گردآوری شده حمایت کردند. مدل ساختاری نیز از برازش مطلوب برخوردار و شاخصهای برازش معناداری را نشان دادند. نتیجه گرفته می شود، تقویت اقتدار شخصی و شناخت باورهای ارتباطی ناکارآمد، بدلیل افزایش سطح آگاهی و توانمندسازی زنان قربانی همسرآزاری، تاب آوری خانواده را بالا برده و با پیشگیری از این آسیب اجتماعی و سازگاری سیستم خانواده در بحران ها، نهایتاَ در افزایش رفاه اجتماعی موثر خواهد بود.
|