عنوان
|
اثربخشی برنامه آموزش حل مسئله خانواده محور بر تعاملات ارتباطی دانشآموزان آهسته گام با نشانگان داون |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
مریم صیدی - غلامعلی افروز - لیلا کاشانی وحید - علی اکبر ارجمندنیا - کیوان کاکابرایی |
مشخصات نشریه
|
توانمندسازی کودکان استثنایی - انجمن علمی کودکان استثنایی ایران سال 13 شماره 3 پیاپی 40 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1401 |
محدوده صفحات
|
10-1 |
کلید واژه
|
کرمانشاه نشانگان داون کودکان آهسته گام آموزش حل مسئله خانواده محور دانشآموزان آهسته گام با نشانگان داون تعاملات ارتباطی
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخلۀ حل مسئله خانواده محور بر تعاملات ارتباطی دانش آموزان آهسته گام با نشانگان داون انجام شد. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون- پیگیری با گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل 67 نفر دانش آموزان دختر و پسر آهسته گام با نشانگان داون شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1401ـ1400 بودند که 30 دانش آموزان آهسته گام با نشانگان داون (15 دختر و 15 پسر) با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با انتساب تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 15 جلسه یک ساعته در کارگاه من می توانم مسئله ام را حل کنم (ICPS) شرکت کردند و گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکردند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون (MESSY) (1983) استفاده گردید. تحلیل داده ها توسط نسخه 24 نرم افزار SPSS و با استفاده از روش اندازه گیری مکرر انجام گردید. نتایج نشان داد، در گروه آزمایش، بین نمرات پیشآزمون- پسآزمون در زیرمقیاسهای مهارت های اجتماعی، رفتار غیراجتماعی، پرخاشگری و رفتار تکانشی و رابطه با همسالان تفاوت معناداری وجود داشت (001/0 = P) و بین نمرات پس آزمون- پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نگردید که نشان دهنده پایداری تأثیر است. در مؤلفه اطمینان زیاد به خود و برتری طلبی علیرغم افزایش نمره میانگین تفاوت معناداری در مراحل مشاهده نگردید. با توجه به تأثیر مداخله حل مسئله خانواده محور، کاربست این برنامه آموزشی در محیط خانه و مدرسه برای والدین، مربیان و دانش آموزان آهسته گام با نشانگان داون از اهمیت فراوانی برخوردار است.
|