عنوان | رابطه خود ارزشمندی و سبکهای ارتباطی با سازگاری زناشویی در زنان |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت - دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کردستان سال 2 شماره 4 پیاپی 7 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1394 |
محدوده صفحات | 22-11 |
کلید واژه | ارتباط سازنده متقابل ارتباط اجتنابی متقابل الگوی ارتباطی سازگاری زناشویی ارتباط توقع / کنارهگیری خودارزشمندی قروه (شهرستان) |
چکیده |
هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر رابطه خود ارزشمندی و سبک های ارتباطی با سازگاری زناشویی در زنان بود. روش: در این مطالعه همبستگی، نمونه پژوهش 148 نفر ( زن متاهل) والدین فرزندانی که در مراکز مهد کودک و پیش دبستانی شهرستان قروه در سال 1394 بودند، به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. در این مطالعه از مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر، (1976)، پرسش نامه خود ارزشمندی (کروکرولف،2003) و پرسش نامه سبک های ارتباطی (کریستنسن و سالاوی، 1984) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد خود ارزشمندی به صورت کلی ارتباطی ارتباط معناداری بوجود نیامد اما بعد بیرونی خود ارزشمندی (صلاحیت و شایستگی علمی، رقابت و سبقت جویی، ظاهر و تایید دیگران) با سازگاری زناشویی رابطه معنادار و منفی داشت. همچنین نتایج نشان داد بین سبک های ارتباطی و سازگاری زناشویی رابطه معنادار وجود دارد. به این صورت که بین نمرات سبک سازنده متقابل و سازگاری زناشویی رابطه معنی دار و مثبتی وجود دارد و همچنین بین سبک اجتنابی و سبک توقع / کناره گیری با سازگاری زناشویی رابطه معنی داری و معکوسی وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بعد بیرونی خود ارزشمندی بر سازگاری زناشویی اثر منفی داشت. همچنین سبک های ارتباطی ( ارتباط سازنده متتقابل) زنان به طور مستقیم بر سازگاری زناشویی اثر مثبت دارد و سبک اجتنابی و سبک توقع / کناره گیری بر سازگاری زناشویی اثر منفی دارد. مشاوران خانواده می توانند آموزش سبک ارتباطی سازنده متقابل و تقلیل اثر بعد بیرونی خود ارزشمندی بر سازگاری زناشویی را آماج مداخلات درمانی خویش قرار دهند. |
کد مقاله | 46556 |
تعداد بازدید | 68 |
|