عنوان | بررسی و تحلیل جایگاه زن و نمادهایی با رویکرد مؤنث در علامتهای عاشورایی ایران از دوران صفویه تاکنون |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات هنر اسلامی - موسسه مطالعات هنر اسلامی پیاپی 48 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1401 |
محدوده صفحات | 68-45 |
کلید واژه | عزاداری عاشورا باورهای دینی جایگاه زنان مناسک دینی مناسک صفوی باورهای اسلامی آیینهای عزاداری پنجه مرغ رخ آهو علامتهای عاشورایی ایران |
چکیده |
خاستگاه اکثر نمادها به فرهنگ اساطیری ایران به دورۀ باستان برمیگردد و درخصوص حضور زنان تا حدود زیادی نیز باورهای اسلامی و دینی دخیل بوده است. همچنین خاستگاه برخی از نمادهای حاکم بر علامت مانند پنجه با توجه به شواهد باستانشناختی بسیار پیش از دورۀ اسلامی، در میان اقوام مدیترانه، بینالنهرین، مصر و شمال آفریقا و همچنین نزد یهودیان معمول بوده است که کهنترین آن در تمدن بینالنهرین و در عراق کنونی پیدا شده است. روش تجزیه و تحلیل پژوهش، تحلیل محتوای کیفی بوده و روش گردآوری مطالب کتابخانهای و میدانی است. در ایران تقریباً از دوران صفویه بهصورت بارز، علم و توغ جزو ابزارآلات عزاداری ویژه محرم محسوب میشد. توغ و علامت در کل نمادی از علمدار کربلا حضرت عباس (ع) است. مسئله این است که حال چرا علامتی که نشان ایشان است، توانسته ارتباطی عمیق با زن چه از منظر ساخت، چه از منظر علامتکشی، چه از منظر نذورات و توسل و چه از منظر وجود برخی از نمادها با خاستگاهی مؤنث بر روی علامتها همراه شود. یافتههای پژوهش حاکی از این است که باتوجهبه جایگاه زن در فرهنگ ایران باستان و فرهنگ اسلامی، زنان در نمادهایی عاشورایی ایرانی نیز باتاب یافتهاند. اهداف پژوهش: بررسی و تحلیل جایگاه زن در علامتهای عاشورایی ایران. بررسی جایگاه نمادهایی با رویکرد مؤنث در علامتهای عاشورایی ایران از دوران صفویه تاکنون. سؤالات پژوهش: باورهای دینی و اسلامی بر جایگاه زنان مؤمنه در مناسک دینی عاشورایی تا چه حد مصداق داشته است؟ خاستگاه عناصر مؤنث برگرفته از اساطیر غیرایرانی موجود بر علامتها مربوط به کدام تمدنهاست؟ |
کد مقاله | 46495 |
تعداد بازدید | 239 |
|