عنوان
|
مهریه؛ تابع قواعد عام دیون ابتدایی یا تابع نظام ویژه؟ (تأملی در نسخ ماده 22 ق. حمایت خانواده توسط قانون جدید نحوه اجرای محکومیتهای مالی) |
تعداد صفحات
|
23 |
نویسنده
|
محمدمهدی الشریف - سید محمد مهدی منصوری طهرانی |
مشخصات نشریه
|
تحقیقات حقوقی - دانشگاه شهید بهشتی - علمی پژوهشی پیاپی 100 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1401 |
محدوده صفحات
|
225-203 |
کلید واژه
|
مهریه مطالبه مهریه میزان مهریه پرداخت مهریه اعسار اعسار زوج مقدار مهریه مهریه در قانون مدنی حبس ملائت ماده 22 قانون حمایت از خانواده 1391 ملائت مرد دریافت مهر دعاوی مهریه حبس زوج محکومیتهای مالی مهریه سکه مهریه در حقوق ایران درخواست مهریه قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی
|
چکیده
|
پس از آنکه قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب 1377 در سیاستی سختگیرانه اصل را بر ملائت مدیون جز در فرض اثبات اعسار قرار داد و برای تمامی انواع دیون ضمانت اجرای حبس را در فرض امتناع از تأدیه پیشبینی نمود، ماده 22 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 در مقام تعدیل این حکم درخصوص دعوای مطالبه مهریه برآمد و صرفاً مطالبه تا 110 سکه یا معادل آن را مشمول این نظام عام دانست و مازاد بر این میزان را از این قاعده خارج کرد. با تصویب ق. نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب 1394 و نسخ صریح ق.ن.ا.م.م مصوب 1377 نظام جدیدی تأسیس شد که با تفکیک بین دیون مسبوق به دریافت مال و دیون ابتدائی، در قسم اخیر بار اثبات را واژگون کرده و اصل را بر اعسار مدیون قرار داد و ضمانت اجرای حبس را منوط به اثبات ملائت مدیون نمود. با تصویب این نظام جدید، بقای حکم خاص مندرج در ماده 22 ق. حمایت خانواده در هالهای از ابهام فرو رفت و با توجه به شایع بودن دعاوی مهریه رفع این ابهام ضرورت دارد. هر چند رویۀ معمول محاکم متمایل به حفظ این ماده به دلیل خاص بودن آن نسبت به احکام عام قانون جدید است اما بنظر میرسد بنا به دلایل متعدد حکم به نسخ این ماده و حکومت نظام جدید در باب محکومیتهای مالی در باب مهریه ترجیح دارد. بر بنیاد این دیدگاه، دیگر بین مهریههای کمتر یا بیشتر از 110 سکه تفاوتی وجود ندارد و اولاً در هر میزان مهریه اصل بر اعسار زوج است و ثانیاً با فرض اثبات ملائت، امکان حبس زوج تا پرداخت دین حتی برای بیش از 110 سکه وجود دارد.
|