عنوان | مقایسه اثربخشی درمان گروهی غنیسازی روابط زناشویی و بخشودگی بر تمایل به جبران زنان درگیر طلاق عاطفی شهر اصفهان |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده درمانی کاربردی شماره 1 پیاپی 15 |
تاریخ انتشار | بهار - 1402 |
محدوده صفحات | 101-82 |
کلید واژه | روابط زناشویی زنان اصفهان اصفهان بخشودگی طلاق عاطفی غنیسازی ارتباط طلاق بخشش درمانی غنیسازی روابط زوجین غنیسازی روابط زناشویی تمایل به جبران |
چکیده |
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان گروهی غنیسازی روابط زناشویی و بخشودگی بر تمایل به جبران زنان درگیر طلاق عاطفی شهر اصفهان انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام زنان دارای طلاق عاطفی بود که در سال 1400-1399 جهت دریافت خدمات مشاوره خانوادگی به کلینیکهای تحت حمایت سازمان بهزیستی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند 60 زن بهعنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش اول (20 نفر)، آزمایش دوم (20 نفر) و گواه (20 نفر) قرار گرفتند. گروههای آزمایش مداخله غنیسازی روابط زناشویی اولسون (1999) را در هفت جلسه و مداخله بخشودگی انرایت (2001) را در نه جلسه در طی دو ماه دریافت کردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (1997) و تمایل به جبران وودیات و ونزل (2013) استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیهوتحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد مداخله غنیسازی روابط زناشویی بر نمره تمایل به جبران (30/8 = F ، 001/0 = P ) و مداخله بخشودگی بر نمره تمایل به جبران (15/6 = F ، 001/0 = P ) مؤثر است و این تأثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. در ارتباط با مقایسه میزان اثربخشی مداخله غنیسازی روابط زناشویی و بخشودگی، نتایج نشان داد مداخله غنیسازی روابط زناشویی در طول زمان پایداری درمانی بیشتری در مقایسه با آموزههای بخششدرمانی دارد. نتیجهگیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش میتوان از مداخلات انجام گرفته در مراکز مشاوره و خدمات روانشناسی خانواده، دادگاهها و سازمان بهزیستی بهره گرفت. |
کد مقاله | 46433 |
تعداد بازدید | 63 |
|