عنوان | پیش بینی نشانگان کاستی توجه بیش فعالی در کودکان بر اساس الگوهای ارتباطی والدین در خانواده، مشکلات روابط بین فردی و سبکهای دلبستگی مادران |
تعداد صفحات | 13 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روانشناسی خانواده سال 9 شماره 1 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1401 |
محدوده صفحات | 116-104 |
کلید واژه | جهتگیری ارتباطی گفت و شنود قم (شهرستان) سبک دلبستگی ایمن اختلال بیش فعالی کم توجهی سبکهای دلبستگی سبک دلبستگی مادران کودکان دارای فزون کنشی/ نارسایی توجه سبک دلبستگی هراسان سبک دلبستگی دل مشغول جهتگیری ارتباطی همنوایی مشکل بین شخصی الگوی ارتباطی خانواده روابط میان فردی کیفیت روابط بین فردی سبک دلبستگی دوری گزین الگوهای ارتباطی والدین اختلال در روابط بین فردی |
چکیده |
پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش الگوهای ارتباطی والدین در خانواده، کیفیت روابط بین فردی و سبک های دلبستگی مادران در پیش بینی شدت نشانگان کاستی توجه/ بیش فعالی در کودکان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کودکان مبتلا به نشانگان کاستی توجه/ بیش فعالی شهر قم در سال 1400 بود که از بین آنها 270 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس تجدیدنظرشده الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (Ritchie & Fitzpatrick1990)، مقیاس مشکلات بین فردی (Herwitz et al.1988)، پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان (Hazen and Shaver 1987) و پرسشنامه نشانگان اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی (Snape1980) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل یافته ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان دادند که بین جهت گیری گفت و شنود و سبک های دلبستگی ایمن با شدت نشانه های نشانگان اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی همبستگی منفی معنی داری و بین جهت گیری همنوایی، مشکلات بین فردی و سبک های دلبستگی هراسان، دل مشغول و دوری جو با شدت نشانگان اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی در کودکان همبستگی مثبت معنی داری وجود دارد (05/0< p). نتایج نشان داد که همنوایی، مشکلات روابط بین فردی، گفت و شنود و سبک دلبستگی هراسان در پیش بینی شدت نشانگان اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی نقش دارند. |
کد مقاله | 46430 |
تعداد بازدید | 55 |
|