عنوان | تجربه زیسته دورکاری کارکنان دولتی متأهل در دوره همهگیری ویروس کرونا با تأکید بر تعادل کار زندگی |
تعداد صفحات | 22 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده پژوهی سال 19 شماره 1 پیاپی 73 |
تاریخ انتشار | بهار - 1402 |
محدوده صفحات | 28-7 |
کلید واژه | تجربه زیسته پدیدارشناسی تهران سازمانهای دولتی کارمندان متأهل دورکاری تعارض کار و زندگی تعادل کار زندگی تجربه کارکنان کووید 19 |
چکیده |
هدف این مقاله بررسی تجربۀ زیستۀ دورکاری کارکنان متأهل دولتی در ایام شیوع ویروس کرونا، از منظر تعادل کار ـ زندگی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ رویکرد، کیفی و پدیدارشناختی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کارکنان زن و مرد متأهلی است که در ادارات دولتی شهر تهران و در ایام همهگیری و شیوع ویروس کرونا، تجربۀ دورکاری داشتهاند. در این جامعۀ آماری، با بهکارگیری تکنیک گلولۀ برفی، 14 نفر از کارکنان بهعنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. شیوۀ گردآوری دادهها، مصاحبۀ عمیق نیمهساختاریافته بود و برای تجزیهوتحلیل دادهها از تکنیک تحلیل محتوای پدیدارشناختی بهمنظور فهم تجربۀ زیستۀ کارکنان استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که دورکاری در ایام همهگیری بیماری کووید 19 موجب کاهش تعارض کار ـ زندگی و بهبود توازن میان کار و زندگی خانوادگی زنان و مردان کارمند متأهل شده است. پژوهش حاکی از آن است که کارمندان متأهل به پذیرش دورکاری تمایل دارند، اما نداشتن تجربۀ قبلی در این حوزه، وجود مشکلات در زیرساختهای دورکاری، ضعف فرهنگ دورکاری و بهوجودآمدن هیجانات منفی ناشی از آن، باعث شد دورکاری به نحو مطلوب اجرا نشود. لذا تجربۀ کنونی دورکاری در ایام شیوع ویروس کرونا میتواند بهعنوان یک تجربۀ مثبت و یک منبع دانش غنی، مدیران سازمانهای دولتی را به بازنگری در موضوع اجبار همۀ کارکنان به حضور تماموقت در محل کار و انعطافپذیری در ساعات حضور در محل کار ترغیب کند. |
کد مقاله | 46394 |
تعداد بازدید | 65 |
|